သူခ္ိုးည ( လုံးဝ )မဟုတ္ပါ
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညသည္ သူခိုးည
လုံးဝမဟုတ္ပါ။
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညသည္
ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔၏ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ျဖစ္ပါသည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဇာတသတ္
ရွင္ဘုရင္အား သာမညဖလ သုတ္ေတာ္ကို
ေဟာေတာ္မူ၍ ဘုရင္နွင့္တကြ ေနာက္ပါ
ျပည္သူ ( ၁ ) သိန္းခန္႔ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္တဲ႔
ညႀကီးပါ။
ဒီလိုႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ
ေန႔ႀကီးကို မသမာသူမ်ားက စုပ္ျပတ္ေအာင္
သူခိုးညဆိုၿပီး နာမည္တပ္လိုက္
ေတာ့ အမွန္တရား ေပ်ာက္ကြယ္သလို
ျဖစ္သြားပါတယ္။
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႕ည၌ ပစၥည္းခုိးရျခင္းအေၾကာင္း(က်ီးမနိုးပြဲ)
~•~•~°~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
လြန္ေလျပီးေသာ ေရွးအခါက
ေယာက္က်ားသားမ်ား
ရွင္လိင္ျပန္ၾကရ၀ယ္ ေဆးမင္ေၾကာင္ထုိးသည္႕
ဓေလ့သည္ အထင္အရွားရွိခဲ႕၏။ ရွင္ဘုရင္မွ
အစခ်ီကာ မင္းညီမင္းသား၊
မွဴးမတ္သူၾကြယ္၊ ကုန္သည္၊လယ္လုပ္
အစခ်ီကာ သူရင္းငွားမ်ား
စေသာ လူေယာက္က်ားတုိ႕သည္
မင္ထုိးၾကေလသည္။
ယခုေခတ္ကဲ႕သုိ႕ ၾကဳံသလုိထုိးျခင္း
မဟုတ္ေခ်။
ေဆးမ ွင္ထုိးသည္႕အခါ နကၡတ္ေကာင္း၊
အခါေကာင္း ေစာင္႕ဆုိင္းကာ ေမွာင္ခန္းေခၚ
မွင္ထုိးသည္႕ အခန္းတြင္ ကန္ေတာ႕ပြဲေပး၍
ထုိးရသည္။
ထုိသုိ႕ ထုိးခဲ႕ျပီးေသာ ေယာက္က်ားတုိ႕သည္
တန္ေဆာင္မုန္းညနကၡတ္စုံခ်ိန္တြင္
ထုိးထားသည္႕
ေၾကာင္တက္ေၾကာင္ဆင္းေဆး
အေစာင္႕တုိ႕သည္
တန္ခုိးျပသည္ဟု အယူရွိေသာေၾကာင္
အရွင္မသိေသာ
ပစၥည္းကုိခုိးယူကာ ခုိးကြင္း၌ ထားျမဲျဖစ္၏။
ထုိးကြင္းဆုိသည္မွာ ခုိးရာပါပစၥည္းအား
ဘယ္သူဘယ္၀ါ၏အိမ္မွ ပစၥည္းျဖစ္ေၾကာင္း
ခုိးကြင္းတြင္ စာကပ္၍ ထားၾကသည္။
ထုိသုိ႕ခုိးရာတြင္ အသက္ရွိေသာအရာကုိ
ခုိးယူႏုိင္စြမ္းေသာသူသည္
လူစြမ္းေကာင္းျဖစ္ေလသည္။
ေရွးအခါက ႏြားမ်ားႏွင္႕ လူအိပ္ေနေသာ
ကုတင္ကုိ လူမနႈိးေအာင္ ထမ္း၍ခုိးကြင္း၌
လာထားၾကသည္။ မနက္မုိးလင္းေသာအခါ
ပစၥည္းရွင္မ်ားကသကၤန္းအစုံျဖင္႕ မိမိတုိ႕
ပစၥည္းကုိ လာေရြးယူၾကျပီး ကထိန္ပြဲကုိ
ဆင္ႏြဲရသည္။
ပစၥည္းခုိး၍ လူမိေသာအခါတြင္ ထုိသူကုိဖမ္း၍
ခုိးကြင္းတြင္ ကတုံးတုံးကာ ျပာလူး၍
ထားၾကသည္။
ကထိန္ပြဲတြင္ ထုိခုိးသားကုိ ရြာသူၾကီးက
တရားသူၾကီးလုပ္ကာ တရားဆုိင္ခန္းျဖင္႕
ဟာသလုပ္ၾကျပီး ရဟန္း၀တ္ေစျမဲျဖစ္သည္။
ဒီဘက္ေခတ္ေရာက္လာေတာ႔
တန္ဘိုးရွိပစၥည္းေတြကို တကယ္
ခိုးလာၾကတယ္။
လမ္းေတြေပၚမွာ က်က္သေရမဂၤလာ
မရွိေအာင္ ရုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ ဆိုင္းဘုတ္
ေတြ ျဖဳတ္ခ် ၊ အရက္ ဘီယာ
အစားအေသာက္ေတြ
ပလူပ်ံေအာင္ ျပန္႔က်ဲေနတယ္။
အေပ် ာ္ကေန အပ် က္ဘက္ကို
ဦးတည္လာၾကတယ္။
အမွန္တရားကို ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳ ဳ း
ေတြ သိေစခ်င္၍ရည္ရြယ္ရင္း
credit
No comments:
Post a Comment