အေတြးကုိ ထိန္းခ်ဳပ္နည္း

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 
“အေတြးကုိ ထိန္းခ်ဳပ္နည္း”
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 
(၁)။ပထမနည္းက အာရံုေျပာင္းတာ။
(၂)။ဒုတိယနည္းက အျပစ္ကို ေတြးတာ။
ထပ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေတြးတဲ့ အေတြးရဲ႕
အျပစ္ကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္တာ။
(၃)။တတိယနည္းကို ျမတ္စြာဘုရားက ေပးတယ္။
တတိယနည္းက ေမ့ပစ္ရမယ္၊ စိတ္ထဲမွာ မထားနဲ႔။
ဆက္မေတြးနဲ႔လုိ႔ ဆိုလိုတာ။ ကိုယ္ေတြးတဲ့အေတြး
တစ္ခုဟာ ေဖ်ာက္လုိ႔မရဘူးဆိုရင္ ဆက္မေတြးဘဲ၊
စိတ္ထဲမွာကို ေပၚမလာေအာင္ ေမ့ထား။
အဲဒါက တတိယနည္း။

(၄)။စတုတၳနည္းက ဒီအေတြး ဘယ္ကစသလဲ ဆိုတဲ့
အေတြးရဲ႕ အေျခအျမစ္ကို လိုက္ရွာတဲ့နည္းပဲ။
ဥပမာ ေလာဘနဲ႔ေတြးတဲ့အေတြးေတြ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ
အေတြးေတြ ရန္လိုခ်င္တဲ့အေတြးေတြ ဘယ္က
စေနတာတံုးဆိုတဲ့ အေတြးရဲ႕ အေျခအျမစ္ကို
သိေအာင္ လိုက္ရမယ္။ ရွာရင္းရွာရင္းနဲ႔ ထြက္ေပါက္
ေတြ႕သြားလိမ့္မယ္။ အေတြးဟာ ေဖ်ာက္ၿပီးသား
ျဖစ္သြားမယ္။အေၾကာင္းရွာရင္းနဲ႔ပဲ ထိုအေတြးရဲ႕
ထြက္ေပါက္ကို ရသြားႏုိင္တယ္။

(၅)။ေနာက္ဆံုး ပဥၥမနည္းက်ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက
မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြဟာ သာမန္နဲ႔ေဖ်ာက္လုိ႔ မရဘူး။

(၁)။အာရံုေျပာင္းတဲ့စနစ္နဲ႔လည္း မေအာင္ျမင္ဘူး။
(၂)။အျပစ္ကို ဆင္ျခင္ေတြးေတာတဲ့နည္းနဲ႔လည္း
မေအာင္ျမင္ဘူး။
(၃)။ေမ့လုိ႔လည္း မရဘူး။
(၄)။အရင္းအျမစ္ကိုရွာလုိ႔လည္း မရဘူးဆိုရင္
စိတ္ကိုစိတ္နဲ႔ ဖိႏွိပ္ၿပီး မရရေအာင္ ႀကိဳးစားပါတဲ့။
ေနာက္ဆံုးကေတာ့ ဒါပဲ။ လက္ေလွ်ာ့ မေပးနဲ႔တဲ့။
ေနာက္ဆံုးက်ရင္ မရရေအာင္ လုပ္ပါ။
ျမတ္စြာဘုရား ဘယ္ေလာက္ ထိေအာင္ ေဟာထားတုန္း
ဆိုရင္ “ဒေႏၲဘိဒႏၲ မာဓာယ၊ ဇိဝွါယ တာလံု အာဟစၥ”တဲ့။
အံႀကိတ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ရမယ္တဲ့။

မေကာင္းတဲ့ အေတြးေတြးေနရင္ အဲဒီ အေတြးကို
အံႀကိတ္ၿပီး ေျဖရွင္းရမယ္။ ေလာကလူေတြက
အံေတာ့ ႀကိတ္ပါတယ္။ဘာနဲ႔ ႀကိတ္တာတံုး။
မခံခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ႀကိတ္တာ။လူတစ္ေယာက္ကို
မခံခ်င္ဘူးဆိုရင္ အဲဒီမခံခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔
အံႀကိတ္တာေနာ္။

“ဇိဝွါယ တာလံု အာဟစၥ” ဆိုတာ
လွ်ာနဲ႔ အာေခါင္ကိုေထာက္၊
တက္ေခါက္ၿပီးေတာ့ ဒါမ်ဳိး ငါ ျဖစ္ကို မျဖစ္ေစရဘူး
ဆိုၿပီး စိတ္ကို စိတ္နဲ႔ ဖိညႇစ္ကာ မေကာင္းတဲ့
အေတြးေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ပါတဲ့။
ဒါက “ဝိတတၱ သဏၭာန” သုတ္မွာ
ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာတာေနာ္။

အဲေတာ့ စိတ္ရဲ႕ အေတြးေတြထဲက မေကာင္းတဲ့
အေတြးေတြကို ေဟာဒီနည္းစနစ္ငါးမ်ဳိး ျပန္ၿပီးေတာ့
ေျပာရေအာင္။
နံပါတ္(၁)အာရံုေျပာင္းၿပီးေတာ့ ေျဖရွင္းတဲ့နည္းစနစ္။
နံပါတ္ (၂) က အျပစ္ကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီး ေျဖရွင္းတဲ့နည္း။
နံပါတ္ (၃) က ေမ့ပစ္တဲ့နည္း။
နံပါတ္ (၄) က အရင္းအျမစ္ ရွာေဖြၿပီးေတာ့ ေျဖေဖ်ာက္တဲ့နည္း။
နံပါတ္ (၅) က စိတ္နဲ႔ ဖိညႇစ္ၿပီး မရရေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့နည္းတဲ့။
ေဟာဒီ (၅)မ်ဳိးပဲ။

အဲဒီ (၅) မ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ရင္ စိတ္ရဲ႕ အေတြးေတြ၊ မေကာင္းတဲ့
အေတြးေတြဟာ လံုးဝ ကင္းသြားၿပီးေတာ့ အေတြးေပၚမွာ
ပိုင္ႏုိင္မႈဆိုတဲ့ စြမ္းရည္တစ္ခု ရလာႏုိင္တယ္။
အဲဒီ့စြမ္းရည္က ကိုယ္ေတြးခ်င္တဲ့ အေတြးကို ေတြးႏုိင္တယ္။
ကိုယ္မေတြးခ်င္တဲ့ အေတြးကိုထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္တယ္။
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ။
သာမန္အေျခအေနမွာမေတြးခ်င္တဲ့ အေတြးလည္း
ေတြးေနရတယ္ မဟုတ္လား။ ဒီအေတြး မေကာင္းမွန္း
သိေပမယ့္ ေတြးေနမိတယ္။

ဥပမာ သရဲေၾကာက္တတ္တဲ့လူက ညအခါ
သရဲႀကီးလာတယ္ ေတြးေနမိတာပဲ။
ေၾကာက္စရာ အေတြးေတြလည္း ေတြးေနတာပဲ။
ဘာျဖစ္မွာ၊ညာျဖစ္မွာ ေတြးၿပီးေတာ့ေတြးေနတဲ့
အေတြးေတြက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ေျခာက္ေနတာ။
ကိုယ္မေတြးခ်င္တာလည္း ေတြးေနရတာပဲ။
အခ်ဳိ႕မ်ား ေၾကာက္လြန္းအားႀကီးေတာ့
ေစာင္ေခါင္းမွီးျခံဳအိပ္ ေခြၽးျပန္ရင္း မေတြးခ်င္တဲ့
အေတြးေတြ ေတြးမိၿပီး အေတြးရဲ႕ႏွိပ္စက္မႈကိုခံေနရတယ္။

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 
“အေတြးကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ျခင္း အက်ဳိး”
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 
မေတြးခ်င္တဲ့အေတြးေတြ ေတြးေနမိတဲ့အခါ
ဒီနည္းစနစ္ေတြ က်င့္သံုးၿပီး အေတြးကို ပယ္ေဖ်ာက္
ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ အေတြးေပၚမွာ
စြမ္းရည္သတၱိေတြ ရသြားၿပီး ကိုယ္ေတြးခ်င္တဲ့
အေတြးကို ေတြးႏုိင္မယ္။ ကိုယ္မေတြးခ်င္တဲ့ အေတြးကို
မေတြးဘဲေနလုိ႔ ရသြားလိမ့္မယ္တဲ့။
ေလ့က်င့္ၿပီး ယူၾကည့္ၾက။

အဲဒီလို ရသြားၿပီဆိုရင္ တဏွာကို တြယ္တာမႈေတြ
အားလံုးဖယ္ရွားႏုိင္လိမ့္မယ္။သံေယာဇဥ္ေတြလည္း
ကင္းသြားလိမ့္မယ္။ အထင္အျမင္ဆိုတဲ့ မာန္မာနေတြလည္း
အားလံုးက်သြားၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ဒုကၡဟူသမွ်
လံုးဝကင္းလြတ္သြားလိမ့္မယ္။
ဒါ ျမတ္စြာဘုရားေဟာထားတာ။
ေနာက္ဆံုး ဒုကၡ အားလံုးက လြတ္သြားလိမ့္မယ္တဲ့။

ဒုကၡေတြ ဘယ္က ရေနတာတံုးဆိုရင္ ေဟာဒီ
အေတြးေတြကရေနတာ။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် လူေတြက
ေတြးေနၾကတာ မဟုတ္လား။ အဲဒီအေတြးေတြေၾကာင့္
ဒုကၡေရာက္ေနတာ။ အဲဒီမေကာင္းတဲ့ အေတြးေတြကို
ဖယ္ရွား ပစ္လိုက္ႏုိင္တာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ တဏွာကိုလည္း
ပယ္ရွားႏုိင္မယ္။ သံေယာဇဥ္ေတြကိုလည္း
ကင္းေအာင္လုပ္ႏုိင္သြားမယ္။ မာနေတြကိုလည္း
ဖယ္ရွားပစ္ႏုိင္မယ္တဲ့။ အဲဒီတဏွာေတြ၊ မာနေတြ၊
သံေယာဇဥ္ေတြ ကင္းသြားၿပီဆိုရင္ လူ႔ေလာကမွာ
ၾကံဳရတဲ့ ဒုကၡမွန္သမွ်၊ သံသရာထဲမွာ ၾကံဳရတဲ့
ဒုကၡ မွန္သမွ် လံုးဝအဆံုးသတ္သြားပါလိမ့္မယ္။

ဒါဟာ စိတ္၏အေတြးမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔
ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာၾကားတဲ့ “ဝိတကၠသဏၭာနသုတ္”လာ
တရားေဒသနာ ျဖစ္ပါတယ္။
-【ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ】

Posted by►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm