Tuesday, November 27, 2018

သိကၡာခ်နည္​း

သိကၡာခ်နည္​း
========

ရဟန္းသိကၡာခ်ပံုအစီအစဥ္
ဒုလႅဘရဟန္းေတာ္မ်ား သိကၡာခ်ရာ၌
သိသင့္ေသာ ရဟန္းသိကၡာခ်နည္းမ်ား"
----------------------------------------------
ဒုလႅဘရဟန္းမ်ား လူထြက္ေသာအခါ
အထူးသတိထားသင့္ဧ။္၊ သိကၡာခ်နည္းကုိ
မသိနားမလည္ဘဲ ျဖစ္သလို ျပီး,ျပီးေရာ့
သိကၡာခ်၍လူထြက္ျခင္း၊ လူအ၀တ္စား
၀တ္လိုက္လွ်င္ သိကၡာက်သည္ထင္၍
စနစ္တက်သိကၡာမခ်ဘဲ လူအ၀တ္စား
ေကာက္၀တ္ျပီး လူထြက္ျခင္းမ်ားျပဳမိပါက
လူျဖစ္မသြားပါ၊ လူအ၀တ္စား၀တ္ထား
ေစကာမူ ရဟန္းသိကၡာမ်ားတည္ရိွေနတ့ဲ
ရဟန္းအျဖစ္ပင္ တည္ရိွေနပါသည္။

သိကၡာခ်ရာ၌ "သိကၡာခ်ဆဠဂၤ"ဆိုတ့ဲအတိုင္း
အဂၤါ(၆)မ်ိဳးရိွဧ။္၊ ထိုအဂၤါ(၆)မ်ိဳးလုံးျပည့္စုံပါမွ
ရဟန္းသိကၡာက်ပါသည္၊ အဂၤါ(၆)မ်ိဳးထဲက
တစ္ခုခုလြဲေခ်ာ္ေနရင္ မညီညြတ္ခ့ဲရင္ ရဟန္း
သိကၡားမ်ား မက်ပါ။

ဝိနည္းမွာက "စိတ္,ေခတ္,ကာလ,ပေယာဂႏွင့္
ပုဂၢလ,ဝိဇာ ဤေျခာက္ျဖာ သိကၡာက်ေၾကာင္း
တည္း" လိုဆိုထားပါတယ္။

(၁) စိတ္ဆုိတာ ကာယကံရွင္ ရဟန္း
ကုိယ္တုိင္က သိကၡာ ခ်ခ်င္တဲ႔စိတ္ကုိ
ေျပာတာပါ။  ကာယကံရွင္က သိကၡာခ်
ခ်င္စိတ္ လူထြက္လိုတ့ဲစိတ္ရွိမွ သိကၡာ
က်ပါ တယ္။

ကာယကံရွင္မွာ သိကၡာခ် ခ်င္စိတ္ လူထြက္
လိုတ့ဲစိတ္မရွိပါက သကၤန္းခြ်တ္ျပီး ကုိယ္
တုံးလုံး ဝတ္လစ္ စလစ္ေနေစကာမူ သိကၡာ
က်မသြားပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္အျဖစ္တည္ရိွ
ေနပါတယ္။

ကုိယ္တုံးလုံး ဝတ္လစ္စလစ္ မကေသးဘဲ 
ေခါင္းမွ ေျခမ,အထိ တစ္ကုိယ္္လုံးကုိ အေရ
ခြံခြာ ပစ္အုံးေတာ့ သိကၡာမက်ပါဘူး။ ရဟန္း
အျဖစ္တည္ရိွေနတုန္းပါဘဲ။

ဒီထက္ပုိျပီး မေသမခ်င္း ႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္လုိ႔
ေသသြားရင္ေတာင္ လူကုိသတ္တာမဟုတ္
ပါဘူး။ ရဟန္းသံဃာကုိ သတ္တာ ျဖစ္ပါ
တယ္။  ထို႔ေၾကာင့္စိတ္ဆုိတဲ႔ အဂၤါရပ္တစ္ခု
ကလည္း အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။

(၂) ေခတ္ဆုိတာက သိကၡာခ်ရာမွာ ဘုရား
ပညတ္ထားတဲ႔ စကားစုေတြကုိ ေျပာတာပါ။
သိကၡာခ်ႏိုင္တ့ဲေခတ္ပုဒ္ (၂၂) ပုဒ္ခန္႔ ရွိပါ
တယ္။ ထိုထဲကမွ တစ္ပုဒ္ပုဒ္ကုိ အသုံးျပဳျပီး
ေျပာဆိုသိကၡာခ်မွ သိကၡာ က်ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဒီသိကၡာခ်ႏိုင္တ့ဲေခတ္ပုဒ္ကလည္း
အေရးႀကီးပါတယ္။

(၃) ကာလဆုိတာက သိကၡာခ်တ့ဲေခတ္ပုဒ္
ကုိ ရြတ္ဆုိတဲ႔အခါကာလပါ၊ ပစၥဳပၸန္ကာလနဲ႔
ရြတ္ဆုိမွ သိကၡာက်ပါတယ္။ အတိတ္ကာလ
အနာဂတ္ကာလနဲ႔ ကာလအပိုင္းျခားကုိ
မရည္ညႊန္းတ့ဲ အနာမ႒ကာလေတြနဲ႔ ရြတ္
ဆို၍သိကၡာခ်ပါက သိကၡာမက် ပါဘူး။

ဥပမာ=မေန႔က ငါ့ကိုလူလို႔မွတ္ပါ၊(အတိတ္)
     မနက္ျဖန္ ငါ့ကိုလူလို႔မွတ္ပါ။(အနာဂတ္)
     ငါ သိကၡာ ခ်မယ္၊ငါရဟန္း၀တ္ေနတာ
     ဘာမွ်အက်ိဳးမရိွ (အနာမ႒ကာလ)နဲ႔
     ေျပာဆိုသိကၡာခ်တာမ်ဳိးဟာ သိကၡာခ်မႈ
     မျဖစ္၍ သိကၡာမက်ပါ။

ငါ့ကုိ သာမေဏလုိ႔မွတ္ပါ၊ ငါ့ကိုလူလုိ႔မွတ္ပါ၊
ငါ့ကို ဥပါသကာ/ဒါယကာလို႔မွတ္ပါ ဆိုတ့ဲ
ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္စကားမ်ိဳးန႔ဲဆိုမွ သိကၡာခ်မႈ
ေအာင္ျမင္ပါတယ္၊ သိကၡာက်ပါတယ္။
ဒီကာလကလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။

၄။ ပေယာဂဆုိတာက သိကၡာခ်လိုသူ
     (၀ါ)လူထြက္လိုသူ ကာယကံရွင္ရဲ႕
     ဝစီပေယာဂ ေခၚ ႏႈတ္ပါးစပ္နဲ႔ ရြတ္ဆုိျပီး
     သိကၡာခ်မွ သိကၡာက်တာေၾကာင့္ ဝစီ
     ပေယာဂ(ႏႈတ္ႁမြက္ဆိုမႈ)ကုိ ေျပာတာပါ။

စာရြက္ ေပၚမွာ လက္နဲ႔ ေရးတာဟာ
ကာယပေယာဂျဖစ္လုိ႔ သိကၡာခ်မႈ မျဖစ္ပါဘူး။
အထက္ပါ(၄)ခုက သိကၡာခ်လိုတ့ဲ လူထြက္
လိုတ့ဲ ကာယကံရွင္ဘက္ကျပည့္စုံရန္ လုိ
အပ္တဲ႔ အခ်က္ေလးခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက
လည္း အေရးပါတ့ဲအခ်က္ပါ။

တျခိ့ဳ သိကၡာခ်တ့ဲစကားကုိ ဆရာတပည့္
ႏွစ္ဦးလုံးေျပာမွ သိကၡာက်တယ္လို႔ မွား
ယြင္းစြာေျပာဆိုေနၾကပါတယ္၊ ထိုစကား
သည္ ၀ိနည္းကုိ ေကာင္းစြာမသင္ဘူး၍
၀ိနည္းနားမလည္ဘဲလြဲမွားစြာ ေျပာေန
ေသာစကားသာျဖစ္ပါသည္၊ ယခုေခတ္
ဆရာကတိုင္ေပးျခင္းသည္ အမွားကင္း
ေစရန္အတြက္သာ ေရွ႕ကတိုင္ေပး၍
လိုက္ဆိုေစျခင္းျဖစ္ဧ။္၊ သိကၡာခ်မည့္သူက
(၀ါ)လူထြက္လိုသူက ကၽြမ္းက်င္စြာဆိုတတ္
လွ်င္ ဆရာလုပ္သူ(သုိ႔) နားေထာင္၍ အသိ
မွတ္ျပဳေပးသူက ဆိုစရာမလိုပါ။

၅။ ပုဂၢလဆုိတာကေတာ့ သိကၡာခ်မႈကုိ
    နားေထာင္ အသိမွတ္ျပဳေပးတဲ႔သူပါ။
    ထိုပုဂၢိဳလ္ဟာ လူဇာတ္ရိွသူျဖစ္ရပါမယ္။

    (သိကၡာခ်တဲ့စကားလုံးကုိ နားလည္သိရိွတ့ဲ
    ရွင္,ရဟန္း,လူ မည္သူ႔ထံမွာမဆုိ သိကၡာ
    ခ်လုိ႔ရပါတယ္။)
  
ဒါေပမဲ့ နတ္ျဗဟၼာေတြ,တိရစၧန္ေတြထံမွာ
ေတာ့ သိကၡာခ် လုိ႔ မရပါဘူး၊ နတ္ျဗဟၼာနဲ႔
တိရစၧာန္ေတြဆီသိကၡာခ်ရင္ သိကၡာမက်
ပါဘူး။

၆။ ဝိဇာနနာဆုိတာေတာ့ နားေထာင္ျပီး
အသိမွတ္ျပဳေပးသူက ဒီရဟန္းဟာ သိကၡာ
ခ်မႈ ျပဳလုပ္တာပဲလုိ႔ သိရွိနားလည္ တာကုိ
ေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္။သူဟာ သာသနာမွာ
မေပ်ာ္ပိုက္ဘူး လူအျဖစ္ကိုေတာင့္တျပီး
ရဟန္းသိကၡာခ်ေနတာလို႔ နားလည္သိရိွ
ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဤနံပါတ္(၅)နဲ႔ (၆)ႏွစ္ခ်က္ကေတာ့
သိကၡာခ်မႈကုိလက္ခံအသိမွတ္ျပဳ၍
နားေထာင္ေပးသူဘက္မွ ျပည့္စုံရမယ့္
အခ်က္ႏွစ္ခုျဖစ္ပါသည္။

အထက္ပါအဂၤါ(၆)ခ်က္လုံးနဲ႔ညီေအာင္
သိကၡာခ်လွ်င္ သိကၡာက်၍ တစ္ခုခုခၽြတ္ယြင္း
လြဲေခ်ာ္မႈျဖစ္ခ့ဲလွ်င္ သိကၡာမက်ပါ။

         သိကၡာခ်ပုံ
         ********
အလြယ္ဆုံးသိကၡာခ်နည္းကုိေျပာပါမည္။

သိကၡာခ်လိုေသာရဟန္ုေတာ္သည္ အသိ
မွတ္ျပဳ နားေထာင္ေပးမည့္ဘုန္းႀကီး(သုိ႔)
လူ,သာမေဏတစ္ဦးထံခ်ဥ္းကပ္ျပီး
သိကၡာခ် လူထြက္မည့္အေၾကာင္းအသိ
ေပး ေလွ်ာက္ထား ေျပာၾကားကာ

ပါဠိလို.."သာမေဏေရာ,တိ မံ ဓာေရထ"

ျမန္မာလို...တပည့္ေတာ္ကို
              (ကၽြန္ေတာ္ကို)ကို၇င္/
              သာမေဏဟု မွတ္ပါဘုရား။

ပါဠိလို...ဂိဟီ,တိ မံ ဓာေရထ"

ျမန္မာလို...တပည့္ေတာ္ကို
               (ကၽြန္ေတာ္ကို)
               လူအျဖစ္မွတ္ေတာ္မူပါဘုရား။

ထိုစကားလုံးကုိပါဠိ ျမန္မာႏွစ္ဘာသာ
နဲ႔ျဖစ္ေစ  မိမိနားလည္ရာဘာသာစကား
နဲ႔ျဖစ္ေစ ႏႈတ္ႁမြက္ေျပာဆိုျပီး သိကၡာခ်ရ
ပါတယ္။ နားေထာင္သူက သိကၡာခ်ေန
သည္ဟု နားလည္သေဘာေပါက္လွ်င္
သိကၡာခ်မႈကိစၥ ေအာင္ျမင္ပါသည္။
     *********************

ကခၤါလာသိကၡာခ်ႏိုင္ေသာေခတ္ပုဒ္(၂၂)ခု
-------------------------------------------
(၁)ဗုဒၶံ ပစၥကၡာမိ၊(ဘုရားကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၂)ဓမၼံ ပစၥကၡာမိ၊(တရားကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၃)သံဃံ ပစၥကၡာမိ၊(သံဃာကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၄)သိကၡံ ပစၥကၡာမိ၊(ရဟန္းသိကၡာကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၅)၀ိနယံ ပစၥကၡာမိ၊(၀ိနည္းအက်င့္ကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၆)ပါတိေမာကၡံ ပစၥကၡာမိ၊(၀ိနည္းပါတိ
                  ေမာက္ကို စြန္႔ပါဧ။္)
(၇)ဥေဒၵသံ ပစၥကၡာမိ၊(ပါတိေမာက္ျပျခင္း
      ပါတိေမာက္ရြတ္ဆိုျခင္းကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၈)ဥပဇၩာယံ ပစၥကၡာမိ၊(ဥပဇၩာယ္ဆရာကုိ
                            စြန္႔ပါဧ။္)
(၉)အာစရိယံ ပစၥကၡာမိ၊(ဆရာကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၁၀)သဒၶိ၀ိဟာရိကံ ပစၥကၡာမိ၊(အတူေန
                            တပည့္ကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၁၁)အေႏၲ၀ါသိကံ ပစၥကၡာမိ၊(အနီးကပ္တပည့္
                                    ကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၁၂)သမႏုပဇၩာယကံ ပစၥကၡာမိ၊(ရဟန္းျပဳစဥ္
      အခါက ဥပဇၩာယ္အတူယူသူကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၁၃)သမာနာစရိယကံ ပစၥကၡာမိ၊(ဆရာတူ
                   သီတင္းသုံးေဖာ္ကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၁၄)သျဗဟၼစာရႎ ပစၥကၡာမိ၊(တရားအတူ
      က်င့္ဘက္သီတင္းသုံးေဖာ္ကုိစြန္႔ပါဧ။္)
(၁၅)ဂိဟီ'တိ မံ ဓာေရဟိ။(တပည့္ေတာ္ကုိ
                             လူလိ႔ုမွတ္ပါဘုရား)
(၁၆)ဥပါသေကာ'တိ မံ ဓာေရဟိ  (တပည့္
        ေတာ္ကုိဥပါသကာလိ႔ုမွတ္ပါဘုရား)
(၁၇)အာရာမိေကာ'တိ မံ ဓာေရဟိ။ (တပည့္
      ေတာ္ကုိအရာမ္ေစာင့္လိ႔ုမွတ္ပါဘုရား)
(၁၈)သာမေဏေရာ'တိ မံ ဓာေရဟိ။ (တပည့္
     ေတာ္ကုိသာမေဏ(ကိုရင္)လိ႔ုမွတ္ပါဘုရား)
(၁၉)တိတၳိေယာ'တိ မံ ဓာေရဟိ။ (တပည့္
            ေတာ္ကုိ တိတၳိလိ႔ုမွတ္ပါဘုရား)
(၂၀)တိတၳိယသာ၀ေကာ'တိ မံ ဓာေရဟိ။
(တပည့္ေတာ္ကုိတိတၳိတပည့္လိ႔ုမွတ္ပါဘုရား)
(၂၁)အႆမေဏာ'တိ  မံ ဓာေရဟိ။ (တပည့္
ေတာ္ကုိ ရဟန္းမဟုတ္သူလိ႔ုမွတ္ပါဘုရား)
(၂၂)အသက်ပုတၱိေယာ'တိ မံ ဓာေရဟိ။
(တပည့္ေတာ္ကုိ ဘုရားသားမဟုတ္သူ
  လိ႔ုမွတ္ပါဘုရား)။

အထက္ပါ(၂၂)ပုဒ္ထဲမွ မိမိနားလည္ေသာ
ပုဒ္တစ္ခုကုိအသုံးျပဳ၍ သိကၡာခ်ႏိုင္သည္။

မွတ္ခ်က္။ ။"ဂိဟီ'တိ မံ ဓာေရဟိ" စေသာ
              (၈)ပုဒ္ကို ကခၤါပါဠိ၌ "ဂိဟီ'တိ
              မံ ဓာေရဟိ"ဟုအနည္းညႊန္းဆို
             ေသာ ဧက၀ုစ္ကိန္းနဲ့ ျပထားေသာ္
              ျငားလည္း နားေထာင္၍ အသိ
              မွတ္ျပဳေပးသူသည္ မိမိထက္ ဂုဏ္
              သိကၡာႀကီးေသာ ဆရာေတာ္
              ရဟန္းေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္မ်ား၍
              ေလးစားတ့ဲအေနနဲ႔ "ဂိဟီ'တိ မံ
              ဓာေရထ"စသျဖင့္ အမ်ားညႊန္းဆို
              ဗဟု၀ုစ္ကိန္းႏွင့္ ဆိုၾကသည္။

               မိမိတန္ဘိုးထား ျမတ္ႏိုးသူမ်ားကုိ
               ယဥ္ေက်းစြာေျပာဆိုရာ၌ အမ်ား
               ညြန္း ဗဟု၀ုစ္ကိန္းကို အသုံးျပဳ႐ိုး
               ထုံးစံရိွ၍၄င္း၊ ဓာေရဟိ ဟု
              အနည္းသုံး ဧက၀ုစ္ကိန္းသုံးလွ်င္
              ႐ိုင္းတ့ဲသေဘာျဖစ္သြားသည္ဟု
              အယူဆရိွ၍၄င္းျဖစ္ပါသည္။

ထို႔အျပင္ ဗုဒၶံ ပစၥကၡာမိ(ဘုရားကုိစြန္႔ပါဧ။္)
စသည့္ေခတ္ပုဒ္မ်ားကုိ အသုံးမျပဳၾကေပ
ဘုရားစြန္႔ျခင္း တရားကုိစြန္႔ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္
ေသာစကားမ်ားသုံး၍ သိကၡာခ်ပါက နား၀င္
မခ်ိဳသလို ရက္စက္ရာ ေက်းဇူးကန္းရာလည္း
က်ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ နား၀င္
ခ်ိဳေသာ ေက်းဇူးကန္းရာမက်ေသာ "ဂိဟီ'တိ
မံ ဓာေရဟိ / ဂိဟီ,တိ မံ ဓာေရထ" (တပည့္
ေတာ္ကို လူလို႔မွတ္ပါဘုရား)စတ့ဲစကားလုံး
တို႔ျဖင့္သာ သိကၡာခ်ေပးေလ့ရိွပါသည္။

=====ေနာက္ဆက္တြဲ=====

ထမီၾကားမွာ သိကၡာက်/မက်
********************
သားအဖ (၂)ဦး (၇) ရက္ ဒုလႅဘဝတ္ရာ
သားကုိရင္က(၅)ရက္ေျမာက္မွာ အသဲ
အသန္ လူထြက္ခ်င္စိတ္ျပင္းထန္ေနသည္
ဆိုဧ။္။

ဆရာေတာ္ ခရီးထြက္ေနသျဖင့္ အေဖ
လုပ္သူက (၂)ရက္ေစာင့္ရန္ႏႇင့္ဆရာေတာ္
ျပန္လာမွသိကၡာခ်လူထြက္မည္ဟုဆိုသတ့ဲ။

ႏွစ္ရက္ထပ္ေစာင့္ရမည္ကို သီးမခံႏိုင္တ့ဲ
သားက "အေဖကလည္းဗ်ာ အိမ္ေရာက္လို႔
အေမ့ထမီထဲ ဝင္လုိက္ရင္ သိကၡာက်သြား
မွာပါ"လုိ႔ ေျပာသည္ဆိုဧ။္။

ထိုကိစၥအတြက္ အမ်ားနားလည္ရန္ရွင္းျပ
လိုပါသည္၊ ထမီထဲ ဝင္မိရုံနဲ႔ သိကၡာမက်
ေသးပါဘူး၊ အာပတ္အျပစ္သင့္႐ုံသာျဖစ္ပါ
သည္၊ လင္မယားလိင္ဆက္ဆံမႈ မျပဳမိမခ်င္း
ရဟန္းသိကၡာမ်ားရိွေနပါသည္၊ သိကၡာက်၍
မသြားပါ။

လိင္ဆက္ဆံမႈကုိ ျပဳမိလွ်င္ေတာ့ သိကၡာ
အားလုံးေတာ့က်သြားသည့္အျပင္ ထိုသူရ့ဲ
ဘ၀ပါ အညြန္႔တုံးသြားေစေတာ့သည္၊

အေၾကာင္းမွာ သိကၡမခ်ဘဲ လိင္ကိစၥျပဳလုပ္
ျခင္းသည္ ပဌမပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ကို က်ဴး
လြန္ျခင္းျဖစ္၍ စ်ာန္မဂ္ ဖိုလ္ ရနိုင္ေသာ
အေၾကာင္းတရားမ်ားအားလုံးကို ဖ်က္ဆီး
ျပစ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ထိုပါရာဇိကအမႈက်ဴးလြန္ထားပါက ဒီဘ၀
မွာ ေနာက္ထပ္ရဟန္းခံ၍မရေတာ့၊ ရဟႏၲာ
ကိုယ္တိုင္ ကမၼ၀ါဖတ္၍ ရဟန္းျပဳေပးေစကာမူ
ရဟန္းသိကၡာလုံး၀မရနိုင္ေတာ့သလို ရဟန္း
အသြင္နဲ႔တရားအားထုတ္ေသာ္လည္း မည္
သည့္တရားထူး တရားျမတ္မွမရနိုင္ေတာ့။

(၁)လိင္ကိစၥလြန္က်ဴးျခင္း။
(၂)အနည္းဆုံးတစ္မတ္တန္မွစ၍ ပိုမိုတန္ဘုိး
    ရိွတ့ဲေငြေၾကးႏွင့္ ပစၥည္းမ်ားခိုးယူျခင္း။
(၃)လူသတ္မိျခင္း,ကိုယ္၀န္ပ်က္က်ေစရန္
     နည္းေပးျခင္း ေဆးေကၽြးျခင္း။
(၄)စ်ာန္,မဂ္,ဖိုလ္တရားကုိ မိမိတကယ္မရဘဲ
     ရသည္ဟု လိမ္ညာျပီးေျပာျခင္း။

ထိုေလးမ်ဳိးထဲက တစ္ခုခုကို သိကၡာမခ်ဘဲ
လြန္က်ဴးမိပါက ပါရာဇိကက်သည္ဟုေခၚ
ဆိုေသာ ဒီဘ၀၌ ရဟန္းအျဖစ္ထပ္မံျပီး
မရႏိုင္ေသာ ဘ၀အညြန္႔တုံးမႈမ်ိဳးကုိ ျဖစ္
ေပၚေစပါသည္၊ ရဟန္းအသြင္နဲ႔ စ်ာန္ မဂ္
ဖိုလ္မ်ားလည္း လုံး၀မရႏိုင္ေတာ့၍ စ်ာန္
မဂ္ ဖိုလ္မ်ိဳးေစ့ကိုလည္း တစ္ပါတည္း ဖ်က္
ဆီးရာေရာက္ပါသည္။(လူဘ၀ ကိုရင္ဘ၀နဲ႔
တရားအားထုတ္ရင္ေတာ့ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္ကို
ရႏိုင္ပါသည္။)

ထိုဆိုးက်ိဳးမ်ားကုိေရွာင္ကြင္းႏိုင္ရန္အတြက္
စနစ္တက် သိကၡာခ်၍ လူ၀တ္လဲၾကရျခင္း
ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေမတၱာေရွ႕ထား၍ တင္ျပ
လိုက္ပါသည္။

No comments:

Post a Comment