မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"၏ ၀ိပႆနာရွဳနည္း

"မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"၏ ၀ိပႆနာရွဳနည္း။
_________________________

            တရားအားမထုတ္ခင္ ၾကိဳတင္ျပဳလုပ္ရမည္႔ အမွဳကိစၥ(၅)မ်ိဳးရွိသည္-

၁။ တရားအားထုတ္စဥ္အတြင္း မိမိကိုယ္ကုိ ဘုရားအားလွဴပါ၏ ဟု လွဴထားရမည္။
၂။ ဆရာမိဘတုိ႔ကုိ ကံသံုးပါးျဖင္႔ ျပစ္မွားမိခဲ႔ပါက ထုိအျပစ္တုိ႔ ေပ်ာက္ေစျခင္းငွာ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ကန္ေတာ႔ပါ၏ ဟု ဆုိ၍ ကန္ေတာ႔ရမည္။
၃။ ကုိယ္ေစာင္႔နတ္၊ အိမ္ေစာင္႔နတ္၊ ျမိဳ႔ေစာင္႔နတ္၊သာသနာေစာင္႔နတ္နွင္႔တ ကြ၊ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႔က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဟု ေမတၱာပုိ႔ရမည္။
၄။ေရွးဘ၀ယခုဘ၀ျပဳသမွ် ကုသုိလ္ဒါနတုိ႔သည္ ငါအလုိရွိေသာ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္သုိ႔ေရာက္ ေစျခင္းငွာ လ်င္ျမန္စြာေက်းဇူးျပဳပါေစသတည္းဟု ဆုိရမည္။
၅။ ငါသည္ဘ၀မ်ားစြာက ေသခဲ႔လွျပီ။ယခုဘ၀မေသခင္မွာ တရားအားထုတ္မွပဲ ဟု ေသျခင္းတရားကုိ ပြါးမ်ားရမည္။

               သမာဓိရရံုေလာက္သာ သမထ ကုိအားထုတ္ျပီး သမာဓိရလွ်င္ ၀ိပႆနာေျပာင္း၍ အားထုတ္ရမည္။

၀ိပႆနာေျပာင္းျခင္းဟူသည္ သမထ(သမာဓိ)လမ္းမွ ဇဝိပႆနာ(ပညာ)လမ္းသုိ႔ စိတ္လႊတ္ျပီး ရုပ္နာမ္တုိ႔၏ ျဖစ္ပ်က္မွဳလကၡဏာကုိ ဆင္ျခင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

တရားအားထုတ္ရန္ တင္ပလႅင္ေခြထုိင္ရမည္။ ခါးကုိေရွ႔မငုိက္၊ ေနာက္မငုိက္၊ ေဘးမေစာင္းေစဘဲ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔မတ္မတ္ ထားရမည္။ ကုိယ္ကုိေတာင္႔မထားဘဲ ခပ္ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔ထုိင္ရမည္။ ေျခေထာက္ခ်င္းဖိညွပ္မထားဘဲ ၾကာၾကာထုိင္နုိင္ေသာနည္းျဖင္႔ထုိင္ရမည္။ ေယာဂီသည္ နွစ္သက္ရာ ဣရိယာပုထ္(အိပ္ ထုိင္ ရပ္ သြား)ျဖင္႔ ထုိင္နုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိင္ျခင္း ဣရိယာပုထ္က သမာဓိကုိ ရလြယ္ေစသည္။

ယင္းေနာက္ ၀င္သက္ထြက္သက္ကုိ မွန္မွန္ ရွဴရွိဳက္ရမည္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ျမန္ျမန္ ရွဴရွိဳက္လွ်င္ မိမိကုိယ္ကုိ ညွဥ္းဆဲရာ က်လိမ္႔မည္။ သို႔ျဖစ္၍ မွန္မွန္ နွင္႔ ေလ ကုိ ၀ ေအာင္ရွဴရမည္။ နွာသီးဖ်ား၊ အထက္နွဳတ္ခမ္း၊ ရင္ညႊန္႔ ၾကိဳက္ရာ ေနရာမွာ စိတ္ကုိထားရမည္။ သတိမလစ္ေစဘဲ ၀င္ေလထြက္ေလ ထိတာကုိ သိသိေနေစရမည္။ အျခား ဘယ္အာရံုကုိမွ် စိတ္မေရာက္ေစရပါ။ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ရွဴသည္႔အခါ နွာေခါင္းျဖင္႔ ရွဴရမည္။ ပါးစပ္က ရွဴရမည္မဟုတ္ပါ။ နွာေခါင္းက ရွဴသည္႔အခါ ဘယ္ဘက္က ရွဴတယ္၊ ညာဘက္က ရွဴတယ္ဆုိတာေတြကုိ လုိက္ေနရန္မလုိ။ သမာဓိရဖုိ႔သာလုိသည္။

၀င္ေလ ကုိရွဴသည္႔အခါ နွာသီးဖ်ားအစ၊ ရင္ညႊန္႔အလယ္၊ ခ်က္အဆံုး ၀င္ေလ ေရာက္တာကုိသိရမည္။ ေလကုိထုတ္သည္႔အခါလည္း ခ်က္အစ ရင္ညြန္႔အလယ္၊နွာသီးဖ်ားအဆံုး ထြက္ေလကုိသိရမည္။ ထုိသုိ႔ အသိကုိ လုိက္ျပီး အားထုတ္လွ်င္ သမာဓိရနုိင္သည္။ (၁၅)မိနစ္မွ်နွင္႔ပင္ သမာဓိကုိ ထူေထာင္နုိင္သည္။

ထုိသုိ႔ ရွဳ ရွိဳက္ေနရာတြင္ ရွဴရွိဳက္တာက ရုပ္၊ရွဴရွိဳက္ေနမွဳကုိသိတာက နာမ္ဟု သိျခင္းသည္ နာမရူပပရိေစၧဒ(ရုပ္နာမ္ကုိ ခြဲျခားသိမွဳ) ဥာဏ္ျဖစ္သည္။ ၀ိသုဒၶိလုိ ေျပာရလွ်င္ ဒိ႒ိ၀ိသုဒၶိ(အျမင္စင္ၾကယ္ျခင္း)ျဖစ္သည္။အာရုံနွင္႔ သိမွတ္စိတ္ကုိ တည္႔ေနေအာင္ ရွဳမွတ္ရမည္။ စဥ္းစား ေတြးၾကံမွဳ မျပဳရ၊အျခားအာရံု၀င္မလာေအာင္ထိန္းရမည္။

ဤသုိ႔ျဖင္႔ သမာဓိအားေကာင္းလာသည္႔အခါ ၀ိပႆနာကုိ ေျပာင္းျပီး ရွဳမွတ္ရမည္။ ၀ိပႆနာဟူသည္ နာမ္ရုပ္လကၡဏာျဖစ္ေပၚမွဳကုိ ဆင္ျခင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤခႏၶာသည္ ပဋိသေႏၶက စျပီး ေသသည္႔တုိင္ေအာင္ မျပတ္မစဲထပ္တလဲလဲ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္။

တရားထုိင္တာ ၾကာလာလွ်င္ ရုပ္ေဖါက္ျပန္ျပီး ေ၀ဒနာေပၚလာတတ္သည္။ ေညာင္းလာလွ်င္ေညာင္းတာ၊ေညာင္းမွန္းသိတာ နွစ္မ်ိဳးကုိ ျဖစ္ျပီးပ်က္သြားတာပဲဟု သိရမည္။

ထုိသုိ႔သိသည္႔အခါ ေညာင္းသည္႔ရုပ္နွင္႔ ေညာင္းမွန္းသိသည္႔စိတ္ မရွိေတာ႔ဘဲ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားကုန္ျပီဟု ေနာက္ဥာဏ္က သိရမည္။

ေညာင္းတာကုိျပဳျပင္မေပးသမွ် ေျပာင္းေရြ႔ ျပဳျပင္ခ်င္စိတ္ေပၚလာလိမ္႔မည္။ ထုိအခါ ဆန္႔ခ်င္ ေကြးခ်င္ ေျပာင္းခ်င္ ေရြ႔႔ခ်င္စိတ္ျဖစ္တာကုိ သိမွတ္ပါ။

ထုိသုိ႔သိခ်ိန္ ထိုဆန္႔ခ်င္ ေကြးခ်င္ေသာ ရုပ္နာမ္မ်ား မရွိေတာ႔တာကုိ ထပ္ျပီးသိမွတ္ပါ။

ဤသုိ႔သိေနတုန္း အသံတစ္ခု ၾကားလုိက္လွ်င္ ၾကားျပန္ျပီဟု သိမွတ္ပါ။ တစ္ခုခုေပၚလာတုိင္း ေပၚလာတုိင္း သိျပီး ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြား ေပ်ာက္သြားပါကလားဟု သိရမည္။

ဤသုိ႔ အသိတရားေတြ က်ဲေနရာကေန စိပ္သည္ထက္ စိ္ပ္လာတာကုိ ဥာဏ္ျဖင္႔မွတ္ပါ။

တျဖည္းျဖည္း ရုပ္နာမ္ေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခုျဖစ္ျပီး ပ်က္သြားတာကုိ သတိျဖင္႔ စုိက္ၾကည္႔က ေတြ႔လိမ္႔မည္။ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ-ဟု ပါဠိလုိ ရြတ္မေနဘဲ ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြားပါကလားဟု တစ္ခုတည္းကုိသာ သတိျဖင္႔ စုိက္ျပီးၾကည္႔ေနလွ်င္ ဆင္းရဲသည္႔သေဘာ၊ အစုိးမရသည္႔သေဘာကုိ ပုိျပီးထင္ျမင္လာလိမ္႔မည္။

ဤသုိ႔မိမိခႏၶာကုိယ္မွာ ေပၚတုိင္း ေပၚတုိင္း ျဖစ္ပ်က္ေတြကုိ ရွဳၾကည္႔ဖန္မ်ားလာလွ်င္ မိမိခႏၶာကုိယ္ကုိ ရြ႔ံမုန္းလာစိတ္၊ စြန္႔လႊတ္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာလိမ္႔မည္။ ျဖစ္ပ်က္ ဒုကၡ နွင္႔မကင္းနုိင္ဘဲ အုိ နာ ေသ ဒုကၡမ်ား နွင္႔ ေတြ႔ၾကံဳရဦးမည္ဟု ေၾကာက္ရြံ႔ျပီး မိမိခႏၶာကုိယ္ကုိ ရြံ႔မုန္းလာလိမ္႔မည္။ ျဖစ္ပ်က္ကုိ ရွဳဖန္မ်ားလာလွ်င္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မ်ားတျဖည္းျဖည္း ေခါင္းပါးျပီး ေနာက္ဆံုးလြင္႔ေပ်ာက္ ခန္းေျခာက္သြားသည္အထိျဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္ ပြါးမ်ားအားထုတ္ရမည္။

ျဖစ္ပ်က္ ရွဳဖန္မ်ားလာလွ်င္ ရုပ္နာမ္ကုိခြဲျခားသိသည္႔ နာမရူပ ပရိေစၧဒဥာဏ္၊

ဤရုပ္နာမ္သည္ အေၾကာင္းတရားေၾကာင္႔ျဖစ္ေပၚလာေသာ အက်ိဳးတရား ျဖစ္ျပီး၊အေၾကာင္းလည္း ျဖစ္ပ်က္၊ အက်ိဳးလည္း ျဖစ္ပ်က္ ဟုဆင္ျခင္ကာ အေၾကာင္းကုိသိမ္းဆည္းသိျမင္နုိင္ေသာ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္၊

ရုပ္နာမ္တုိ႔၏ ျဖစ္ပ်က္ပံုကုိ မျမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ ဟု ဆင္ျခင္သံုးသပ္ေသာ သမၼသနာဥာဏ္၊

ျဖစ္ဆဲ ရုပ္နာမ္တုိ႔၏ ခဏမစဲ တသဲသဲ ျဖစ္ပ်က္ေနမွဳကုိ ရွဳျမင္ေသာ ဥဒယဗၺယဥာဏ္၊

ထုိသုိ႔ ရွဳဖန္မ်ားလာသည္႔အခါ အပ်က္ကုိသာ သိျမင္ေသာ ဘဂၤဥာဏ္၊ ရုပ္နာမ္တုိ႔၏ ပ်က္မွဳ ခ်ဳပ္မွဳကုိသာ ျမင္ေနသျဖင္႔ ေၾကာက္ဖြယ္ေဘးၾကီး ဟု ထင္ျမင္ေသာ ဘယဥာဏ္၊

ခ်ဳပ္ပ်က္မွဳ စေသာအျပစ္ေတြကုိသာ ျမင္ေသာ အာဒီန၀ဥာဏ္၊

ရုပ္နာမ္ခႏၶာကုိယ္ကုိျငီးေငြ႔ေသာ နိဗၺိဒါဥာဏ္၊

ထုိရုပ္နာမ္သခၤါရတုိ႔မွ လြတ္ေျမာက္လုိေသာ မုစၥိတုကမ်တာဥာဏ္၊

ရုပ္နာမ္တုိ႔၏ မျမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရမွဳကုိ အလြန္ထင္ျမင္ေသာ ပဋိသခၤါဥာဏ္၊

ရုပ္နာမ္ သခၤါရ တုိ႔ကုိ မခ်စ္ မမုန္း လ်စ္လ်ဴရွဳေသာ သခၤါရုေပကၡာဥာဏ္၊

ေရွ႔ဥာဏ္ ေနာက္ဥာဏ္တုိ႔ကုိ မျမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရေသာ သေဘာျဖင္႔ အစ မွ အဆံုး၊ အဆံုးမွ အစ ေရွ႔ျပန္ ေနာက္ျပန္ ရွဳပြါးသည္႔အခါ နွစ္ဥာဏ္လုံးသင္႔ေလ်ာ္ေသာ အနုေလာမဥာဏ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာလိမ္႔မည္။

ဤသုိ႔ စသည္ျဖင္႔ ဥာဏ္စဥ္အဆင္႔ဆင္႔ တက္ျပီး မဂ္ဥာဏ္ဖုိလ္ဥာဏ္ရကာ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳနုိင္ၾကေပလိမ္႔မည္။

ဤသည္ကား "မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"၏ ၀ိပႆနာရွဳနည္း ျဖစ္ပါသည္။

ျပန္​လည္​မ်ွ​ေဝပါသည္​။
🙏ဓမၼမိတ္​​ေဆြမ်ား ​ေကာင္​းက်ိဳး တရား တိုးပြားၾကပါ​ေစ🙏