႐ုပ္ - စိတ္ - ေဝဒနာ ... ႐ႈမယ္
________________________
ကိုယ္ထိုင္တတ္သလို ထိုင္ပါ။
ထိုင္ႏိူင္သေလာက္ ထိုင္ပါ။ ထိုင္တဲ့အခါ
ေျခေထာက္ေတြကို ထပ္မထားပဲ ခဲြထိုင္ရင္
ပိုေကာင္းပါတယ္။
ထပ္ထိုင္ရင္ ၾကာလာတဲ့အခါ
ေသြးေၾကာ ေလေၾကာေတြ
ပိတ္မိေနလို႔ ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း
႐ုပ္ေဖာက္ျပန္မႈေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ကို
ေ႐ွ႕တင္ျပင္ေခြေပၚမွာ ထပ္ထားပါ။
ထပ္မထားပဲ အသာေလး ခ်ထား
တင္ထားရင္လည္း ရပါတယ္။
ကိုယ္ကို မတ္မတ္ ထိုင္ပါ။
ေရွ႕ယိုင္တာ၊ ေနာက္ယိုင္တာ၊
ေဘး ဝဲယာ ယိမ္းယိုင္တာမ်ဳိး
မျဖစ္ပါေစနဲ႔။
ထိုင္ၿပီးရင္ စိတ္ကို ႏွာသီးဝ
ႏွာသီးဖ်ားမွာ သတိေလးနဲ႔
ကပ္ထားမယ္။ သတိေလးနဲ႔
ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ။
#အသက္႐ွဴတဲ့အခါ အျပင္ကေလဟာ
ႏွာသီးဖ်ား ႏွာသီးဝကို
တိုးဝင္သြားတယ္။ တိုးဝင္သြားတဲ့
သေဘာေလးကို သိေနပါ။ ၿပီးေတာ့
အသက္ကို ႐ွဴထုတ္လိုက္တဲ့အခါ
အတြင္းက ေလဟာ ႏွာသီးဖ်ား
ႏွာသီးဝကို တိုးထိၿပီး ထြက္သြားတယ္။ တိုးထိထြက္သြားတဲ့ သေဘာေလးကို သိေနပါ။
ဝင္ေလ ထြက္ေလဟာ ႐ုပ္တရားပါ။
ေလအဝင္ခံ ေလအထြက္ခံျဖစ္တဲ့
ႏွာေခါင္းကလည္း ႐ုပ္တရားပါ။ ထိဝင္
ထိထြက္တာကို #သိေနတဲ့_သေဘာက
နာမ္တရား စိတ္ပါ။
ေလဟာ ႏွာေခါင္းအတြင္း
ဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္ တစ္ခါျဖစ္ၿပီး
တစ္ခါပ်က္ပါတယ္။ ထြက္သြားတဲ့
အခ်ိန္မွာလည္း တစ္ခါျဖစ္ၿပီး
တစ္ခါပ်က္ပါတယ္။
#ေလရဲ့အပ်က္ကို_႐ႈတာဟာ_႐ုပ္ကို႐ႈတာပါပဲ။
အဲဒီလို ႐ႈေနရင္းက သတိ သမာဓိ
အားေကာင္းလာလို႔ရွိရင္
႐ုပ္တရားျဖစ္တဲ့ ကိုယ္တစ္ခုလံုးမွာ
ေအးတာ ပူတာ ထံုတာ က်င္တာ
ေအာင့္တာ နာတာ ေညာင္းတာ
ကိုက္တာ ခဲတာ လႈပ္တာ ၿငိမ္တာ
ေခြ်းထြက္တာ တံေတြးယိုစိမ့္လာတာ
မ်က္ရည္က်လာတာ၊ ဒါေတြ ေတြ႔လာလိမ့္မယ္။ #ဒါေတြကို သတိဦးစီးတဲ့ ဉာဏ္နဲ႔
"မျမဲတဲ့ ႐ုပ္တရားေတြပါလား" လို႔
ဆင္ျခင္ၿပီး ႐ႈေပးပါ။ ႐ႈပါမ်ားလာရင္
ဆင္ျခင္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
သူူ႔သေဘာ သူေဆာင္ၿပီး ေျပာင္းလဲ
ေဖာက္ျပန္ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကိုပဲ
#ေဘးကၾကည့္ေနသလို
ဉာဏ္မ်က္လံုးနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ။
____________________
#စိတ္ကို_႐ႈခ်င္တယ္ဆိုရင္ ႏွာသီးဖ်ား
ႏွာေခါင္းဝက အသက္႐ွဴတဲ့အခါ
မ႐ွဴခင္ ႐ွဴခ်င္တဲ့ စိတ္က ေရွ႕က
ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ွဴခ်င္စိတ္ေၾကာင့္
ေလဟာ အျပင္ကေန အတြင္းကို
ဝင္လာပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခါ အသက္ကို ေလကို
ဝမ္းဗိုက္ထဲက ျပန္ထုတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္
ျဖစ္ပါတယ္။ ျပန္ထုတ္ခ်င္တဲ့
စိတ္ေၾကာင့္ ထြက္ေလဟာ အျပင္ကို
ထြက္သြားပါတယ္။
စိတ္ကို ႐ွဴခ်င္သူဟာ အစမွာ စိတ္ကို
ေတြ႔ေအာင္ ေလ့က်င့္ ရပါတယ္။
အသက္႐ွဴခ်င္တာကို ခဏေလာက္ မ႐ွဴပဲ
ေအာင့္ထားလိုက္ပါ။ ၾကာလာရင္ ေလကို
အသက္ကို ႐ွဴခ်င္စိတ္က ႏိူးႂကြ ႐ုန္းထေနတာကို သတိျပဳမိပါလိမ့္မယ္။ ဒီလို
သတိျပဳမိတာဟာ စိတ္ကို ေတြ႔တာပါပဲ။
ေနာက္တစ္ခါ ႐ွဴထားတဲ့ ေလကို
အျပင္သို႔ ျပန္မထုတ္ပဲ ခဏေလာက္
ေအာင့္ထားၾကည့္ပါ။ ခဏၾကာေတာ့
ေလကို အျပင္သို႔ ထုတ္ခ်င္စိတ္က
ႏိူးႂကြ ႐ုန္းထေနတာကို သတိ
ျပဳမိပါလိမ့္မယ္။ ဒီလို သတိျပဳမိတာဟာ
စိတ္ကို ေတြ႔တာပါပဲ။
ဒါက စိတ္ကို စေတြ႔ဖို႔ တမင္
ေလ့က်င့္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွရွည္မွာ
ဒီလိုမ်ဳိး လုပ္ဖို႔ မသင့္ပါဘူး။
စိတ္ေတြ႔ဖို႔အတြက္ ယာယီ
အစမ္းခိုင္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
စိတ္နဲ႔ ႐ုပ္ဟာ တစ္ၿပိဳင္တည္း ျဖစ္ၿပီး
တစ္ၿပိဳင္တည္း ပ်က္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
စိတ္ကို ႐ႈမွတ္စ သူဟာ
ေလထုတ္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ၿပီးမွ ေလက
ထြက္သြားတယ္လို႔ ထင္တတ္ပါတယ္။
ေလသြင္းခ်င္စိတ္ အရင္ျဖစ္ၿပီးမွ ေလက
ဝင္လာတယ္လို႔
ထင္တတ္ပါတယ္။ အမွန္က
ေလ႐ွဴခ်င္စိတ္နဲ႔ အတူ ဝင္ေလဟာ
တစ္ၿပိဳင္တည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေလထုတ္ခ်င္စိတ္နဲ႔ အတူ ေလဟာ
ထြက္သြားပါတယ္။ ႐ွဴခ်င္စိတ္
ထုတ္ခ်င္စိတ္နဲ႔ အတူတူ ေလဟာ
ထြက္သြား ဝင္လာပါတယ္။ စိတ္ကို
႐ႈရင္း ႐ႈရင္းနဲ႔ ဒီသေဘာကို
သေဘာေပါက္ လာပါလိမ့္မယ္။
စိတ္ စ႐ႈနည္း ေနာက္တစ္မ်ဳိး
ေျပာပါဦးမယ္။ ေလဝင္တာ သိတဲ့စိတ္၊
ေလထြက္တာ သိတဲ့စိတ္ကို ႐ႈလို႔
ရပါတယ္။ ေလဝင္လာတယ္၊
သိလိုက္ပါ။ ေလထြက္ သြားတယ္၊
သိလိုက္ပါ။
တရားကို သီးျခား ထိုင္႐ႈခ်ိန္ မဟုတ္တဲ့
အခ်ိန္ေတြမွာ တစ္ခါတေလ ေဒါသစိတ္
ျဖစ္တယ္။ ေလာဘစိတ္ ျဖစ္တယ္။
မနာလိုစိတ္ ျဖစ္တယ္။ ႏွေျမႇာတဲ့စိတ္
ျဖစ္တယ္။ ေၾကာက္တဲ့စိတ္ ျဖစ္တယ္။
ဒီစိတ္ေတြ ျဖစ္တာ ထင္ရွားပါတယ္။
ထင္ရွားတဲ့စိတ္ ျဖစ္တာကို
သတိထားၿပီး ႐ႈေပး သိေပးပါ။
ထင္ရွားတဲ့စိတ္ ႐ႈတတ္သြားရင္
မထင္ရွားတဲ့ ႐ွဴခ်င္စိတ္၊ ထုတ္ခ်င္စိတ္၊
ဝင္ေလ သိစိတ္၊ ထြက္ေလ
သိစိတ္ေတြကို သတိျပဳ ႐ႈတတ္ လာမွာ
ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲ
အကဲခတ္ပါ။ မေက်နပ္တဲ့စိတ္
ျဖစ္ေနသလား၊ တစ္ခုခု လိုခ်င္တဲ့စိတ္
ျဖစ္ေနသလား၊ ေတြေဝတဲ့စိတ္
ျဖစ္ေနသလား။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ
ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ဟာ ဒီစိတ္ျဖစ္ၿပီး
ဟိုစိတ္ေျပာင္းသြားတာ၊ ဟိုစိတ္ျဖစ္ၿပီး
ဒီစိတ္ျဖစ္လာတာ။ ဒီသေဘာေတြကို
႐ႈတာဟာ စိတ္ကို ရႈေနတာပါပဲ။
တစ္စိတ္ခ်ဳပ္ၿပီး ေနာက္တစ္စိတ္ အစားထိုးလာတယ္။ တစ္စိတ္ပ်က္ၿပီး ေနာက္တစ္စိတ္
ျဖစ္လာတယ္။ ဒီလို
စိတ္ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္စဥ္ေတြကို သတိ
ဉာဏ္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာဟာ
စိတ္ကို ရႈေနတာပါပဲ။
#ေဝဒနာဆိုတာ_ခံစားျခင္းပါ။
#ေဝဒနာကို_႐ႈခ်င္တယ္ဆိုရင္ စထိုင္တဲ့
အခ်ိန္ေလးကို သတိထားပါ။
ကိုယ္ေပၚမွာ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္မႈ
ၾကမ္းၾကမ္း တမ္းတမ္း မရွိေသးတဲ့
အတြက္ စိတ္ထဲမွာ ထိုင္ရတာ
သက္ေသာင့္ သက္သာ ရွိေနတာကို
ခံစားလို႔ ရပါတယ္။ အဲဒီ သက္ေသာင့္
သက္သာ သေဘာဟာ သုခ
ေဝဒနာပါပဲ။ အဲဒီ သုခ ေဝဒနာကို သတိနဲ႔
ဉာဏ္နဲ႔ ႐ႈေပးပါ။
သုခေဝဒနာကို ႐ႈေနရင္း
အေတာ္ၾကာေတာ့ ကိုယ္ေပၚမွာ ထံုလာ
က်င္လာ ကိုက္လာ ခဲလာ ေတာင့္လာ
တင္းလာ ပါတယ္။ ဒီအခါ စိတ္ထဲမွာ
ဆင္းရဲတဲ့ သေဘာကို ခံစားရပါတယ္။
ဒီလို ခံစားတာဟာ ဒုကၡေဝဒနာပါပဲ။
ဒီ ဒုကၡေဝဒနာကို သတိ ဉာဏ္နဲ႔
႐ႈေပးပါ။ တိုးလာတာ ေလွ်ာ့သြားတာ
သိေပးပါ။
တစ္ခါတေလၾကေတာ့ စိတ္ထဲမွာ သုခ
မဟုတ္ ဒုကၡမဟုတ္ အလယ္အလတ္
သေဘာ ခံစားေနတာမ်ဳိး
ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီလို ခံစားတာဟာ
ဥေပကၡာ ေဝဒနာပါပဲ။ ဥေပကၡာ
ေဝဒနာကေတာ့ သုခေဝဒနာ
ဒုကၡေဝဒနာနဲ႔ စာရင္ ႐ႈရတာ
သိမ္ေမြ႔ပါတယ္။ မ႐ႈတတ္ရင္
ေမာဟဘက္ ယိုင္သြားၿပီး
အိပ္ငိုက္တတ္ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ အရွင္ဥဇၨယ
🙏🙏🙏
ျပန္လည္မ်ွေဝပါသည္။
🙏ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ေကာင္းက်ိဳး တရား တိုးပြားၾကပါေစ🙏
No comments:
Post a Comment