#ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏
#သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ၾကီးရွင္းျပခ်က္
(သိမ္းဆည္းထားရန္ ကူးယူေဖာ္ျပသည္)
× × × × × × × × × × × ×
#သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ပါဠိရြတ္ဖတ္ပုံ
သမၺဳေဒၶ အ႒ဝီသဥၥ၊ (သမ္ဗုတ္ေဓ အထဝီသင္စ)
ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက၊ (ဒြါဒသင္စ သဟသေက) ပဥၥႆတ သဟႆာနိ၊ (ပင္စ သတ္တာ သဟသာနိ) နမာမိ သိရသာမဟံ။ (နမာမိ သိရသာမဟံ)
အပၸကာ ဝါဠဳကာ ဂဂၤါ၊ (အပ္ပကာ ဝါလုကာ ဂင္ဂါ)
အနႏၱာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ၊ ( အနန္တာ နိတ္ဗုတာ ဇိနာ)
ေတသံ ဓမၼဥၥ သံဃဥၥ၊ (ေတသံ ဓမ္မင္စ သံဃင္စ) အာဒေရန နမာမဟံ။ (အာဒေရန နမာမဟံ)
နမကၠာရာ ႏုဘာေဝန၊ (နမက္ကာရာ ႏုဘာေဝန)
ဟိတြာ သေဗၺ ဥပဒၵေဝ၊ (ဟိတြာ သတ္ေဗ ဥပတ္ဒေဝ) အေနက အႏၱရာယာပိ၊ (အေနက အန္တရာယာပိ) ဝိနႆႏၱဳ အေသသေတာ။ (ဝိနတ္သန္တု အေသသေတာ)
ဆရာေတာ္ၾကီး တိုက်ိဳျမိဳ ႔၊ နိပိုရီသုႆန္သို႔ ေမတၱာပို႔ရန္ ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာစဥ္ ေအး.. သမၺဳေဒၶ ဆိုတာ ဘုရားရွင္တို႔ကို အ႒၀ီသဥၥ ဆိုတာ အ႒က (၈) ဝီသဥၥက (၂၀)။ (၈)(၂၀) ဆိုေတာ့ (၂၈) ေပါ့။ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကို နမာမိ သိရသာ မဟံ ၊ မဟံ တပည့္ေတာ္သည္ သိရသာ ဦးေခါင္းေတာ္ျဖင့္ နမာမိ ရွိခိုးပါ၏။ ဘုန္းဘုန္းရိွခိုးတာေလးၾကည့္စမ္းအံုး။
ဦးေခါင္းျဖင့္ရိွခိုးပါ၏ ဆိုတာ ရွိခိုးျပစမ္းပါ။
ေအး…အဲဒီလို ရွိခိုးတာကို ေခါင္းျဖင့္ရိွခိုးတယ္လို ေခၚတယ္ေနာ္။ ေဟာဒီလိုရွိခိုးတာက်ေတာ့ လက္အုပ္ခ်ီ၍ ရွိခိုးပါ၏။ ဟုတ္လား။ ေဟာဒါၾကေတာ့ လက္ဆယ္စံု ထိပ္မွာမိုး၍ ရွိခိုးပါ၏။ ဒီေခါင္းေပၚကို လက္ (၁၀)ေခ်ာင္းတင္လိုက္တာ ။ (မွန္လွပါဘုရား) ။ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ ရိွခိုးတာနည္းက အဲဒီလို ရွိခိုးတာေနာ္။ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြက ေဟာဒီလို ရွိခိုးတာ။ အဲဒီလိုရွိခိုးတဲ့ရုပ္ပံုေတြ ျမင္ဖူးၾကလား။ (ျမင္ဖူးပါတယ္ဘုရား)။ ဘယ္မွာ ျမင္ဖူးတုန္း။
အဲဒီလို ရွိခိုးတာေတြ အညာမွာေတာ့ ေကာင္းမႈေတာ္ ဆိုတဲ့ေစတီၾကီး ျမင္ဖူးၾကလား။ (ျမင္ဖူးပါတယ္ဘုရား)။ အႀကီးႀကီးေလ ဒီလိုႀကီး အဲဒီလို ပံုႀကီး။ အဲဒီ ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီႀကီးေဘးမွာ နတ္ရုပ္ေတြ၊ ျဗဟၼာရုပ္ေတြ ဒီလိုႀကီးေတြ ရွိခိုးေနၾကတာေနာ္။ အဲဒီနားေရာက္တဲ့အခါ ဝင္ၾကည့္ၾကေပါ့။ ေအး…ထားၾကပါစို႔။ ဘုရားေပါင္း ၂၈ ဆူကို ေခါင္းျဖင့္ရိွခိုးပါ၏။
ၿပီးေတာ့ ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက ဒြါဒသ ဆိုတာ ၁၂ သဟႆ ဆိုတာ ၁၀၀၀။ ၁၂ နဲ႔ ၁၀၀၀ နဲ႔ ေျမွာက္စမ္းပါ။ ၁၂၀၀၀ ေအး.. ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက ၁၂၀၀၀ ေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကို႔ နမာမိ သိရသာ မဟံ တပည့္ေတာ္သည္ ဦးေခါင္းေတာ္ျဖင့္ ရွိခိုးပါ၏ ဘုရား။ ဘုရားေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရိွခိုးလိုက္လဲ၊ ၁၂၀၀၀ ၊ ၿပီးေတာ့မွ ပဥၥသတ သဟႆာနိ ပဥၥ က ၅ သတ က ၁၀၀ ေနာ္။ ၅ နဲ႔ ၁၀၀ နဲ႔ေျမွာက္ ၅၀၀။ သဟႆာနိ က ၁၀၀၀ေနာ္။ ၅၀၀ နဲ႔ ၁၀၀၀ နဲ႔ေျမွာက္ ၅ သိန္း။
ပဥၥသတ သဟႆာနိ ၅ သိန္းေသာ ဘုရားရွင္တို႔ကို႔ နမာမိ သိရသာ မဟံ တပည့္ေတာ္သည္ ဦးေခါင္းေတာ္ျဖင့္ ရွိခိုးပါ၏ ဘုရား။ အဲဒီေတာ့ ဘုရားေပါင္း ၅၁၂၀၂၈ ဆူ။ ဘုရားေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရိွခိုးတာလဲ။ (၅၁၂၀၂၈ ဆူ)။ ေအး ဘုရားေပါင္း ၅၁၂၀၂၈ ဆူ ေထရီအပဒါန ဒီပနီ ဆိုတဲ့ က်မ္းထဲမယ္ အဲဒါအျပည့္အစံုပါတယ္။
ဘုန္းဘုန္းဝတၳဳအေၾကာင္းေလးေျပာျပပါမယ္။ ဒီကမာၻက ျပန္ၿပီးေနာက္ျပန္ေရလိုက္တဲ့အခါ သေခ်ၤ (၂၀) နဲ႔ ကမာၻတစ္သိန္းထက္မယ္၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာတုန္း။ ကမာၻေပါင္း သေခ်ၤ (၂၀)နဲ႔ ကမာၻ တစ္သိန္း၊ အဲဒီမယ္ ဒီပကၤရာ ဆိုတာပြင့္ေတာ္မူတယ္။ ဘာဘုရားပြင့္ေတာ္မူလဲ။ (ဒီပကၤရာဘုရား) ။ ဒီပကၤရာ ႏွစ္ဆူရိွတယ္။ သေခ်ၤ (၂၀)နဲ႔ ကမာၻ တစ္သိန္းထက္ပြင့္တဲ့ ဒီပကၤရာကို အရင္က်လို႔ ေပါရာဏ ဒီပကၤရာတဲ့။
သုေမဓာရေသ့ေလးကို ဗ်ာဒိတ္ေပးတာက ဗ်ာဒိတ္ေပး ဒီပကၤရာတ့ဲ။ ဒီပကၤရာဘယ္ႏွစ္ဆူရိွလဲ။ (ႏွစ္ဆူရိွပါတယ္ဘုရား)။ ဘာတဲ့တုန္း။ (ေပါရာဏ ဒီပကၤရာ နဲ႔ ဗ်ာဒိတ္ေပး ဒီပကၤရာ) ။ ေအး ေပါရာဏဒီပကၤရာဘုရားလက္ထက္ ဘုရင္ သမီးေတာ္ေလးတစ္ပါးရိွသတဲ့။ သူ႔ကို ဘံုခုႏွစ္ဆင့္ရွိတဲ့ ျပသဒ္ထဲမယ္ သူ႔ကိုတပင္တိုင္ ျမနန္းထားတယ္ေပါ့။
ေရွးတုန္းကေတာ့ တပင္တိုင္ျမနန္းလို႔ ရိွေသးတယ္။ ဒီျပင့္လူေတြ ေယာက္်ားေလးေတြ မဝင္ရဘူး။ မိန္းကေလးေတြခ်ည္းထားတယ္။ ေနာက္တက္မယ့္မင္းရဲ႕ မိဖုရားျဖစ္ေအာင္လို႔ သူ႔ကိုတပင္တိုင္ျမနန္းနဲ႔ထားတယ္။ အဲဒီမင္းသမီေလးက ဟိုးအထက္ဆံုးအထပ္ကေနၿပီးေတာ့ ဒီလိုေလး လွည့္ပတ္ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ ႔ကိုၾကည့္တာ ညေနႀကီး ဦးဇင္းေလးတစ္ပါး ဆြမ္းခံလို႔တဲ့ဗ်ာ။
ဟိုက ဦးဇင္းေလး ညေနႀကီးဆြမ္းခံေနတယ္ သြား..သြား..သြား ပင့္စမ္းဆိုေတာ့ ပင္လိုက္လို႔ ေရာက္လာေတာ့ ဦးဇင္းေလး သူမ်ားေတြ မနက္ဆြမ္းခံ ဦးဇင္းေလး ညေနႀကီးဆြမ္းခံသလား။ ညဆြမ္းစားသလားလို႔ေမးသတဲ့။ သမီးေတာ္ေလးရယ္ ၾကည့္ပါဆိုျပီးေတာ့ သပိတ္လွပ္ျပတယ္။ သပိတ္ထဲမယ္ ဆီေတြဘဲပါတယ္။ ဆြမ္းေတြဆြမ္းရံေတြ မပါဘူးလို႔ ေျပာသတဲ့။ ဘာလို႔ ဆီေတြဘဲအလွဴခံတာတုန္း။
သူမ်ားခ်က္ၿပီးျပဳတ္ၿပီးသား စားေနတာ ဆီဘာလုပ္ဖို႔တုန္း။ အဲဒီေတာ့ ဦးဇင္းေလးက သမီးေတာ္ေလးရယ္ ညက်ေတာ့ ေက်ာင္းတိုက္ထဲေမွာင္လို႔ပါ၊ ဆီမီးေလးပူေဇာ္ၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းေတြ၊ ကိုယ္ေတာ္ေတြ သြားတဲ့လာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြလင္းေအာင္လို႔ ထြန္းေပးတာပါ။ ျမတ္စြာဘုရားနားေလးလည္းဘဲ ဆီမီးပူေဇာ္တာပါလို႔ ေျပာသတဲ့။ ေအာ္ဒီလိုဆိုရင္ေပးေပး၊ သပိတ္ေပးဆိုၿပီး သပိတ္ယူၿပီး အဲဒီသပိတ္ထဲကို မုန္ညင္းဆီေတြ မုန္ညင္းဆီေရာ သိၾကလား။ (သိပါတယ္ဘုရား) ။
မုန္ညင္းေစ့ေလးေတြကို ႀကိတ္လိုက္ေတာ့ မုန္ညင္းဆီရတာေပါ့။ ႏွမ္းေတြ ႀကိတ္ေတာ့ ႏွမ္းဆီေတြရတာေပါ့။ ေျမပဲေတြ ႀကိတ္လိုက္ေတာ့ ေျမပဲဆီရတာေပါ့။ အဲဒီလို မုန္ညင္းေစ့ေလးေတြႀကိတ္လိုက္ေတာ့ မုန္ညင္းဆီေတြရ၊ အဲဒီမုန္ညင္းဆီေတြ သပိတ္နဲ႔အျပည့္လွဴလိုက္ေတာ့ ဦးဇင္းေလးကေမးသတဲ့။ သမီးေတာ္ေလး ဘာဆုမ်ား ပန္တုန္း။ တပည့္ေတာ္မ က ဘုရားျဖစ္ခ်င္တာပါဘုရားလို႔ေျပာသတဲ့။ ေအာ္..ေကာင္းပ..ေကာင္းပလို႔ေျပာျပီး သာဓု..သာဓုလို႔ ေခၚသြား။
ညက်ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ဆီမီးပူေဇာ္တဲ့ ဦးဇင္းေလးကို ေခၚစမ္းဟဲ့ ဆိုေတာ့ေရာက္လာတယ္။ ဦးဇင္းေလး ဒီေန႔ ဆီမီးေတြၿမိဳင္လွခ်ည္လား။ ဘယ္ကဆီရတုန္း။ သမီးေတာ္ေလးဆီကပါဘုရား။ ဘုရင့္သမီးေတာ္ေလးက အရွင္ဘုရားႏွမေတာ္ေလးက ဘုရား ဆီမီးပူေဇာ္ဖို႔ မုန္ညင္းဆီေတြ သပိတ္အျပည့္လွဴပါတယ္ဘုရား။ အဲဒီသမီးေတာ္ေလးနဲ႔ ဒီပကၤရာဘုရားကလည္း ဖေအတူမေအကြဲ ေမာင္ႏွမေတာ္သတဲ့။
ဒါေၾကာင့္ အရွင္ဘုရားႏွမေလးက မုန္ညင္းဆီေတြအျပည့္ လွဴလိုက္လို႔ပါဘုရား။ ေအာ္ သမီးေတာ္ေလးက ဘာဆုပန္္သတဲ့တုန္း။ တပည့္ေတာ္လည္းေမးၾကည့္တယ္ဘုရား၊ သမီးေတာ္ေလးဘာဆုပန္တုန္း ေမးေတာ့ ဘုရားျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္ ဘုရား။ ေအာ္..ဒါဆိုရင္ နက္ျဖန္ခါျပန္ေျပာအံုး၊ မိန္းကေလးဘဝနဲ႔ ဘုရားဆု မပန္ရဘူး။ ေနာက္ဘဝ ေယာက္်ားေလးျဖစ္ပါေစ၊ ေယာက္်ားေလးျဖစ္မွ ပါရမီေတြ ဒါနစတဲ့ ပါရမီေတြ လုပ္ရင္ ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ေျပာ။ ေကာင္းပါျပီဘုရား။
တပည့္ေတာ္နက္ျဖန္ခါ ျပန္ေျပာပါ့မယ္ဘုရား။ ကဲကဲ ထားေတာ့။ ဦးဇင္းေလးကေရာ ဘာဆုပန္တုန္း။ တပည့္ေတာ္က အရွင္ဘုရားအားက်လို႔ဘုရား။ အရွင္ဘုရားဒီပကၤရာ ဆိုသလို ဒီပကၤေရာတိ ဒီပင္ ဆီမီး ကေရာတိ ျပဳတက္ ပူေဇာ္တတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီပကၤေရာ ဒီပကၤရာ မည္၏။ ဆီမီးပူေဇာ္တာက တပည့္ေတာ္ အရွင္ဘုရားအားက်ျပီးေတာ့ တပည့္ေတာ္ ဘုရားဆုပန္ပါတယ္ဘုရား။
ဘုရားျဖစ္တဲ့ အခါလည္း ဘုရားဘြဲ႕က ဒီပကၤရာ ဆိုတဲ့ ဘြဲ႕ လိုခ်င္ပါတယ္ဘုရား လို႔ဆိုသတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ေပါရာဏဒီပကၤရာဘုရားက အဘိညဥ္တန္ခိုးနဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာ္ဦးဇင္းေလး မင္းေနာက္ ၁၆ သေခၤ် ၾကာတဲ့အခါ ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဗ်ာဒိတ္ေပးသတဲ့။ ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ့ ဟာ ငါဘုရားေလာင္းျဖစ္ျပီ ျမတ္စြာဘုရား ဗ်ာဒိတ္ေပးၿပီးၿပီ။ ည ညအိပ္မေပ်ာ္ဘူးတဲ့ ဝမ္းသာလြန္းလို႔။ အဲဒီေနာက္ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ညေနက် ေလးနာရီေလာက္ ၿမိဳ႕ထဲ နန္းတြင္းထဲ ဆြမ္းခံသြားျပန္ေရာ။ ဆီဆြမ္းခံ ေပါ့။
သမီးေတာ္ေလးကလည္း ဘံုခုႏွစ္ဆင့္ ရိွတဲ့ဲျပႆဒ္က လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟာမေန႔ ကဦးဇင္းေလး နဲ႔တူတယ္။ ဆြမ္းခံေနတယ္ သြား…သြားး…ပင္႔အံုးဆိုေတာ့ သြားပင့္တယ္။ ေရာက္လာ ဦးဇင္းေလး မေန႔ကလည္း ဆြမ္းခံ၊ ဒီေန႔လည္းဆြမ္းခံ ေနတိုင္းဆြမ္းခံသလား။ ေအာ္ သမီးေတာ္ေလးရယ္ က်ဳပ္က ဘုရားေလာင္း။ မေန႔က ဗ်ာဒိတ္ရၿပီးၿပီ။ ေနာက္ ၁၆ သေခ်ၤၾကာတဲ့အခါ က်ဳပ္က ဒီပကၤရာ ဘုရားၿဖစ္မွာ။ ဘုရားေလာင္းဆိုတာ တစ္ေန႔တည္း ကုသိုလ္လုပ္ၿပီးေတာ့ ဆုပန္လို႔ ဘယ္ရမတုန္း။
ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း ဒါနျပဳရတယ္၊ သီလေဆာက္တည္ရတယ္၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ဆိုတဲ့ ဝိပႆနာ တရားေတာ္ေတြ ပြားရတယ္ သမီးေတာ္ေလးရဲ႕။ ေအာ္ဒီလိုလား ဘုရား။ မသိလိုပါဘုရား။ ဒီလိုဆိုရင္ ေပးေပး၊ သပိတ္ေပးဘုရား ဆိုၿပီးေတာ့ သပိတ္ထဲ မုန္ညင္းဆီေတြ ထည့္ထည့္ျပီးေတာ လွဴတယ္ သူက။
အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္ ပါရမီျဖည့္ေပးမယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရား ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း ၿမိဳ႕ထဲမယ္ လွည့္ဆြမ္းခံရတာ ပင္ပန္းတယ္၊ အဲ့ေတာ့ ဘယ္မွ မသြားနဲ႔ တပည့္ေတာ္ဆီ ဒီျပႆဒ္တန္းလာခဲ့။ တပည့္ေတာ္ ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း တစ္သပိတ္၊ တစ္သပိတ္ အျပည့္လွဴမယ္။ ေကာင္းပ…ေကာင္းပ….သာဓု…သာဓု…သာဓု။
မေန႔တုန္းက ျမတ္စြာဘုရားက မွာလိုက္ေသးတယ္။ ဘယ္လို မွာတုန္းဘုရား။ သမီးေတာ္ေလးက ဘုရားဆုပန္တယ္လို႔ ဦးဇင္းက ေျပာလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ မိန္းကေလးဘဝနဲ႔ ဘုရားဆုပန္လို႔မျပည့္ဘူး။ ေနာက္ဘဝ ေယာက္်ားေလးျဖစ္ပါရေစလို႔ ဆုေတာင္းလို႔ မွာလိုက္တယ္။ ေအာ္ အဲဒီလိုလားဘုရား။ ဒီလိုဆိုရင္ သပိတ္ေလးကိုကပ္၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္ မုန္ညင္းဆီလွဴရတဲ့ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေနာင္ဘဝ ေယာက္်ားေလးျဖစ္ပါရေစဘုရားလို႔ ဆုပန္တယ္ေနာ္။
အဲဒီလိုဆုပန္တဲ့ အတြက္ေနာက္ဘဝ ေယာက္်ားေလးျဖစ္တယ္။ ျဖစ္ေတာ့ ထားၾကပါစို႔ ။ ၁၆ သေခ်ၤကို ႏွစ္ပံု ပံုလိုက္ေတာ့ ဘုရားဆုပန္လို႔ စိတ္ထဲမယ္ ဆုေတာင္းတာ ကမာၻေပါင္း (၇) သေခ်ၤ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာတုန္း။ (၇) သေခ်ၤၾကာတယ္။ စိတ္ထဲတြင္မေနႏိုင္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ဒီကုသိုလ္ေၾကာင့္ ဘုရာျဖစ္ပါရေစဘုရားလို႔ အက်ယ္ႀကီးဆုေတာင္းတာက (၉)သေခ်ၤ။ စိတ္ထဲတြင္ ဆုေတာင္းတာက ဘယ္ေလာက္လဲ။ (၇)သေခ်ၤ။ ႏႈတ္ရြတ္ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္က ေအာ္ၿပီးေတာ့ ဆုေတာင္းတာက (၉)သေခ်ၤ။ (၇)သေခ်ၤ နဲ႔ (၉)သေခ်ၤ ေပါင္းလိုက္ရင္ (၁၆) သေခ်ၤ။ ပထမ (၇)သေခ်ၤတြင္ ဘုရာေပါင္း ဘယ္ေလာက္ပြင့္သလဲဆိုရင္ ဘုရားေပါင္း ၁၂၅၀၀၀။
ပထမ (၇) သေခ်ၤ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ (၇)သေခ်ၤ၊ အဲဒီ (၇)သေခ်ၤအတြင္းမယ္ ဘုရားေပါင္းပြင့္တာက ၁၂၅၀၀၀။ အဲဒီ ဘုရားေပါင္း ၁၂၅၀၀၀ ဆီမွာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲတြင္သူကဆုပန္တာေနာ္။ စိတ္ထဲတြင္ ဆုပန္တဲ့ ဘုရားေပါင္း ၁၂၅၀၀၀။ ေနာက္ထပ္ ၉ သေခ်ၤၾကာေတာ့ စိတ္ထဲတြင္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။ သူက ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳၿပီးရင္ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ဒီကုသိုလ္ေစတနာေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္ပါရေစဘုရားလို႔ အက်ယ္ႀကီးဆုေတာင္းတယ္။ အဲဒီလို ႏႈတ္နဲ႔ အက်ယ္ႀကီးဆုေတာင္းတဲ့ အခ်ိန္ကာလ က ၉ သေခ်ၤ။ ဘုရားေပါင္းက ၃၈၇၀၀၀ ။
အဲခုနက ၁၂၅၀၀၀ နဲ႔ ခု ၃၈၇၀၀၀ ေပါင္းလိုက္စမ္း။ ၅၁၂၀၀၀ ေနာ္။ ေပၚၿပီမဟုတ္လား။ ေအး… ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက ပဥၥသတ သဟႆာနိ ၅၁၂၀၀၀ ေသာ ဘုရားရွင္ တို႔ကို႔ တပည့္ေတာ္ရိွခိုးပါ၏။ ဟုတ္လား။ အဲလိုနဲ႔ ဘုရားဆုပန္လိုက္တာ သုေမဓာရေသ့ဘဝေရာက္၊ သုေမဓာရေသ့ဘဝကေန ၿပီးေတာ့ သူကေတာထဲမယ္ တရားက်င့္ေနတာ။
ရေသ့ေတြ ဆိုေတာ့ ေတာထဲမယ္ အၾကာၾကီးမေနရဘူးတဲ့။ ေတာထဲမယ္ အၾကာၾကီးေနရင္ အိုက္အိုဒင္းဆားဓါတ္နည္းၿပီးေတာ့ လည္ပင္းႀကီးေရာဂါျဖစ္တယ္။ အဲဒီေရာဂါကို အိုက္အိုဒင္းဆား စားလိုက္ရင္ေပ်ာက္တယ္။ သုေမဓာရေသ့က ကဲ ငါလည္းဘဲ ေတာ္ၾကာ လည္ပင္းႀကီးေန လိမ့္မယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းကင္ကျပန္လာ၊ ေအာက္မွာ လူေတြ တအံုးအံုးနဲ႔ လူေတြတေပ်ာ္တပါးႀကီး အလုပ္လုပ္ေနတာ ျမင္ေတာ့ ဆင္းၿပီးေတာ့ သူကေမးတယ္။
ေဟ့..ေကာင္ေတြ မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနၾကတာတုန္း တေပ်ာ္တပါးႀကီးပါလား။ ေလာကသံုးပါး ဘုရားပြင့္ၿပီေလ။ ဒီပကၤရာဘုရားပြင့္ၿပီ။ ေနာက္ေတာ္ပါ ရဟန္း ေလးသိန္းႏွင့္အတူ အခုဆြမ္းခံ ၾကြမွာ။ မိုးေတြရြာလို႔ ဒီမွာ ဗြက္ေတြ ျပင္ေနတာ က်ဳပ္တို႔ ဗြက္ေတြ ဖို႔ေနတာဗ်လို႔ ေျပာသတဲ့။ ဟာ....ဒီလိုဆိုရင္ ငါလဲဘဲ ကုသိုလ္ ပါဝင္အံုးမယ္ကြ။ ငါ့ကိုတစ္ေနရာေပးလို႔ ေၿပာကတဲ့။ ဦးရေသ့ႀကီး ခင္ဗ်ားက ေျမလွ်ဳိးမိုးပ်ံ တန္ခိုးေတြ ရေနေတာ့ ဗြက္ေတြ ထူတဲ့ေနရာ ခင္ဗ်ားယူ။
ဗြက္ထူတဲ့ေနရာေပးသတဲ့။ ေပးေတာ့လည္း ေအးပါကြာ ဘယ္ေနရာရရ ငါရသမွ် လုပ္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ နီးတဲ့အိမ္ေလးတစ္အိမ္က ေပါက္ျပားေလးတစ္လက္၊ တံရြင္းတစ္ေခ်ာင္း၊ေတာင္းတစ္လံုး ငွား။ ေျမႀကီးေတြ တူးၿပီးေတာ့ သူကဖို႔တာေပါ့။ ဖို႔ေတာ့ ၿပီးခါနီး ေဟာဒီေလာက္ကေလးက်န္ေတာ့တယ္။ တလံေလာက္ကေလး။ အဲဒီေလာက္ကေလးလဲက်န္ေရာ။ ေအာ္..ဒီပကၤရာဘုရား ေနာက္ေတာ္ပါရဟန္း ေလးသိန္းနဲ႔ ဆြမ္းခံၾကြလာၿပီခင္ဗ်ား။
ဆြမ္းေလာင္းဖို႔ ျပင္ၾကပါလို႔ နိဗၺာန္ေဆာ္က ေၾကးစည္ေလးတီးၿပီး ေရွ႕ကေနဟစ္သတဲ့။ ဟာ..ဘုရားၾကြလာၿပီ ဘုရားၾကြလာၿပီ ဆိုၿပီး ေျပးၾကလႊားၾက ဆြမ္းေတြ၊ ဆြမ္းရံေတြျပင္ဆင္ၾကေပါ့ေလ။ သုေမဓာ ရေသ့ေလးက်ေတာ့ အရမ္းခ်စ္ေနၾကတာ။ သူ႔ဘယ္သူမွ ဂရုမစိုက္၊ ကူေဖၚေလာင္ဖတ္လည္း မရိွဘူး။ ငါလည္း ခက္ေနၿပီ ဒီေလာက္ကေလးက်မွ က်န္ေနတယ္။ ခက္ၿပီ..ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မတုန္းဆိုၿပီးေတာ့ သူက သကၤန္းႀကီးျဖန္႔ခင္း အဲဒီေပၚမယ္ ဝမ္းယားေမွာက္ ဘုရားၾကြလာတဲ့ဘက္ ေခါင္းျပဳၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္ ေက်ာေပၚ သံဃာေတာ္ ေလးသိန္းႏွင့္တကြ နင္းေလွ်ာက္ပါဘုရား။
ဗြက္ထဲကို မနင္းပါနဲ႔ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ေက်ာေပၚနင္းပါဘုရားလို႔ သူကေအာ္ေလွ်ာက္တယ္။ ေအာ္ေလွ်ာက္ေတာ့ ဟာ..အာဂေယာက္်ားဘဲေဟ့။ သံဃာေတာ္ ေလးသိန္းနဲ႔ တက္နင္းရင္ သူေသမွာ အေသခံရဲတယ္။ တကယ့္ေယာက္်ား၊ ဘယ္လို ပုဂၢိဳလ္လဲဟဲ့လို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ေအာ္လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤတုန္းက သမီးေတာ္ေလး ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ငါ့ကိုေန႔တိုင္းေန႔တိုင္းမုန္ညင္းဆီ တစ္သပိတ္လွဴတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေလးဘဲလို႔သိသြားတယ္။ ဘုရားက။
ေအး.. သုေမဓာရေသ့ေလး ဆိုၿပီးေတာ့ ခုန သမီးေတာ္ေလးအေၾကာင္းျပန္ေျပာင္းေဟာ၊ ေဟာၿပီးေတာ့ မင္းေက်ာေပၚမေလွ်ာက္ပါဘူးကြာ တို႔ေကာင္းကင္ကၾကြမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ တန္းခိုးနဲ႔ၾကြ၊ ၾကြၿပီီးေတာ့ သင္ဟာ ဒီကုသိုလ္ေစတနာေၾကာင့္ ေလးသေခ်ၤ နဲ႔ ကမာၻ တစ္သိန္းၾကာတဲ့အခါ ေဂါတမ ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဗ်ာဒိတ္ေပးသတဲ့။ သင္ဟာ ငါဦးဇင္းေလးဘဝတုန္းက ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း မုန္ညင္းဆီ တစ္သပိတ္လွဴတဲ့ ကုသိုလ္ေစတနာေၾကာင့္ သင့္ေနာက္ဆံုးဘဝ နာမည္က သိဒၶတၱ မင္းသားလို႔ျဖစ္လိမ့္မယ္။
သိဒၶတၱ ဆိုတာ မုန္ညင္း ေတလဆိုတာ ဆီ။ သိဒၶတၱေတလ ဆိုေတာ့ မုန္ညင္းဆီ ။ မုန္ညင္းဆီ တစ္သပိတ္ တစ္သပိတ္ လွဴခဲ့တဲ့အတြက္ အဲဒီေစတနာက အက်ဳိးေပးၿပီးေတာ့ သင့္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးနာမည္သည္ ဘာျဖစ္လိမ့္မတုန္း။ သိဒၶတၱမင္းသားလို႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို ဗ်ာဒိတ္ေပးသတဲ့။ ေအး...အဲဒီမုန္ညင္းဆီလွဴတဲ့ ကုသိုလ္ေစတနာကံသည္ ကမၼပစၥည္း၊ ဒီဘက္ဘဝမယ္ သိဒၶတၱ လို႔ နံမည္ေလးရ၊ ဘုရားျဖစ္တာက ကမၼပစၥည္းရဲ႕ ပစၥယုပၸန္ သေဘာေပါက္လား။
ဘဝေပါင္း ကမာၻေပါင္း သေခ်ၤ ၂၀ နဲ႔ ကမာၻေပါင္း တစ္သိန္းၾကာတယ္။ ေပ်ာက္မသြားဘူးေနာ္။ အ့ဲဒီေပ်ာက္မသြားတဲ့ သတၱိေလးကို ကမၼသတၱိ။ ဟုတ္ကလား။ အဲဒါဆိုရင္ အဖိုးတန္တယ္ မဟုတ္လား။ အဲ...ဟုတ္ၿပီ။တစ္ေခါက္ေလာက္ဆိုျပစမ္းပါအံုး။
“သမၺဳေဒၶ အ႒၀ီသဥၥ ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက ပဥၥသတ သဟႆာနိ နမာမိ သိရသာ မဟံ အပကာ ၀ါဠဳကာ ဂဂၤါ အနႏၲာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ ေတသံ ဓမၼဥၥ သံဃဥၥ အာဒေရန နမာမဟံ နမကၠာရာ ႏုဘာေ၀န ဟိတြာ သေဗၺ ဥပဒၵေ၀ အေနက အႏၲရာယာပိ ၀ိနာႆႏၲဳ အေသသေတာ”
ကဲ....ေတာ္လိုက္ၾကအံုးစို႔။ သာဓု……သာဓု……သာဓု
(ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီး ပ႒ာန္းတရားပြဲ အသံေတာ္မွ ကူးယူပူေဇာ္ပါသည္။)
Credit to Ashin Pannavimsa
No comments:
Post a Comment