Thursday, January 10, 2019

ကမာၻ ႀကီး လြမ္း က်န္ရစ္ေအာင္ လုပ္ၾကစမ္းပါ

ကမာၻ ႀကီး လြမ္း က်န္ရစ္ေအာင္ လုပ္ၾကစမ္းပါ
(သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)

"လူစြမ္းေကာင္းေတြဟာ အခြင္႔အေရး ဆိုျပီး-
ဘာကိုဘဲ ယူမလဲ?။

အခ်ိန္နဲ႔ အလုပ္ပဲ။

တို႔ မ်ား ဘာ Degree မွ မရဘူး ။
B.A လည္း မ႐ွိဘူး ။
M.A လည္း မ႐ိွဘူး ။
Ph.D. ကလည္း မိုးေပၚက် Ph.D။

ဒါေပမယ္႔ တို႔ို႔ရဲ႕ Degree က ဘာလည္း ဆိုရင္ -
time and work.
အခ်ိန္ ႐ွိသေလာက္ အလုပ္လုပ္။
အဲ႔ဒါ Degree ဘဲ။

အခ်ိန္ေတြ ႐ိွတယ္ - အလုပ္ မလုပ္ဘူး ဆိုရင္
အဲ႔ဒီ "ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ဘဝ"ဟာ "အခ်ည္းႏွီး"ဘဲ ။

ေလာကႀကီးကို ေက်းဇူးျပဳတဲ႔ အရာေတြ။

" ရဝိ, စေႏၵာ, ဃနာ, ရုုကၡာ ၊
နဒီ, ဂါေဝါစ, သဇၨနာ ။
ဧေတ ပေရာပကာရာယ ။
ယုုေဂ ဘာေဂ်န နိမၼိတာ ။ "

"ရဝိ"= "ေန"
----------------

"ရဝိ"-ဆိုတဲ႔ "ပါဠိပုဒ္"က "ေန"ေပါ႔ ။

"ေန"သာ မထြက္ခဲ႔ရင္ တို႔ ဘာမရဘူးလဲ?။
အပူ႐ွိန္ မရဘူး။
အကုန္လံုး ေသၾကဖို႔ဘဲ။

-"ေန"မ႐ွိတဲ႔ အရပ္ေတြ
-"ေန"မေရာက္တဲ႔ အရပ္ေတြ

"ကမာၻ ေျမာက္ျခမ္း"မွာ"ေန"သြားေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ-
"ေတာင္ျခမ္း"ကလူေတြ"ေရခဲ"ထဲမွာ ေနရတာ
အကုန္သိတယ္ေနာ္။

"ကမာၻ ေတာင္ျခမ္းမွာ"ေန"သြားရင္
"ေျမာက္ျခမ္း"ကလူေတြ ေရခဲထဲမွာ ေနၾကရတယ္။

အဲဒီလို ေအး ေနေတာ႔
အဲဒီ "အေအး"ကို Protect လုပ္ဖို႔ "အပူ"႐ွာၾကတယ္။
"ေန"ဟာ "ပူျပင္းတယ္"ဆိုေပမယ္႔
ေလာကႀကီးကို သိပ္ ေက်းဇူးျပဳတယ္ ။

လမင္း
--------

"ေန"ဝင္သြားရင္ ကမ ၻာႀကီး အေမွာင္က်တယ္။
"ေမွာင္ျပီ"ဆိုရင္ လူေတြက ေၾကာက္တယ္။

လူေတြက ေၾကာက္ေတာ႔ အလင္းေရာင္ တ- တယ္။
"လ"ေပၚလာလို႔ လင္းသြားေတာ႔ ဘာျဖစ္သြားလဲ?။
ေၾကာက္စိတ္ေတြ ေျပလို႔ မေကာင္းဘူးလား ။

ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ေနတဲ႔ ကမ ၻာလူသားအားလံုးကို
ေၾကာက္စိတ္ေျပေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ဖို႔
အေရးႀကီးတယ္။

"လ"ကဲ႔သို႔ ကမာၻ႕လူသားေတြကို ေက်းဇူးျပဳရမယ္။
ကမ ၻာလူသားေတြကို ျခိမ္းေျခာက္ဖို႔ စိတ္မကူးနဲ႔။

"အလင္း"လာဖို႔ ေတာင္႔တတာကေန
"အလင္းေရာင္"ရလာေတာ႔
"ေၾကာက္စိတ္"ေတြ ေျပျပီး
"အလိုဆႏၵ"ေတြ ျပည့္လာလို႔ "ဆႏၵ" လို႔
ေခၚတာကေန -"ဆ"ကို "စ"ေျပာင္းလိုက္တာ။
ဘယ္သူ ေျပာင္းပစ္လိုက္မွန္း မသိဘူးေလ။

"ဃနာ"="မိုးတိမ္"
----------------------

"မိုးတိမ္"မ႐ွိဘဲ ေကာင္းကင္ႀကီး လင္း ႐ွင္း ေနရင္
"ေနပူ႐ွိန္"က သိပ္ထိုးတယ္။

အဲဒီ "မိုးတိမ္ထုထည္"ကို မရခဲ႔ရင္
"ပင္လယ္"ထဲက "ေရ"ကို
"သယ္ေဆာင္ေပးမယ္႔ အရာဝတၳဳ"မ႐ွိဘူး ေလ။

"ပင္လယ္"က"ေရ"ကို "မိုးတိမ္"က သယ္လာတာ။
"ေလ"က တြန္းေပးလို႔
"မိုးတိမ္"ေတြ ကုန္းျပင္ေပၚ ေရာက္တဲ႔အခါ
"ေရ"ေတြက မ်ားလြန္းေတာ႔
ေလးျပီးေတာ႔ ထိန္းမထားႏိုင္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔
ေအာက္ကို ယို က်တာ ။
ဒါကိုဘဲ "မိုးရြာတယ္"။

"မိုးတိမ္ မ႐ွိ"ရင္ "မိုး မ႐ြာ"ဘူး ဗ်။
မိုးတိမ္- ေလာကႀကီးကို သိပ္ ေက်းဇူးျပဳတယ္ ။

သစ္ပင္
---------

အဲဒီေတာ႔ "ကမာၻေျမႀကီး"ကို "အရိပ္" နာနာေပးမွ
"မိုးတိမ္"က သယ္လာတဲ႔ "ေရ"ေတြကို
ထိန္းႏိုင္မွာေပါ႔။

"အရိပ္"ကင္းမဲ႔ရင္ "မိုးတိမ္"က သယ္လာတဲ႔
"ေရ"ေတြကို"ကမ ၻာေျမႀကီး"က မထိန္းႏိုင္ဘူး။

အဲဒါေၾကာင္႔-
"အရိပ္ေကာင္းတဲ႔ သစ္ပင္"ဟာလည္းဘဲ"မိုးေရ"ကို
ထိန္းျပီးေတာ႔
"လူသား"ေတြကို "အရိပ္"ေပးတဲ႔
"ေက်းဇူး႐ွင္မ်ား"ျဖစ္ၾကတယ္ ။

"နဒီ"= "ျမစ္"
----------------

"ဧရာဝတီ"ဆိုတဲ့ "ျမစ္ႀကီး"ဟာ
သယ္လာတဲ႔ "ေရ"ေတြဟာ သူ ေသာက္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး။

- ဒီ ျမစ္ရိုးတစ္ေလွ်ာက္က လူေတြ
အကုန္"ေသာက္"တယ္ ။
- ျမစ္ရိုးတစ္ေလွ်ာက္က လူေတြ
ဒီေရနဲ႔ "ေကာက္ပဲသီးႏွံ"စိုက္တယ္ ။

"ျမစ္"တို႔သည္ "ေရ"ကို သယ္လာတာ
- သူ႔အတြက္ မဟုတ္ဘူး ။
- သူတစ္ပါးအတြက္ သယ္လာတာ ။

"ဂါေဝါစ - ဂါေဝါ"="ႏြားထီး ႏြားမ"
--------------------------------------

"ႏြားထီး"ေတြ ပုခံုးပြန္းေအာင္ ရုန္းတယ္ ။
- သူတို႔ ေကာက္ရိုးဘဲ စားတယ္ေလ ။
- က်န္တဲ႔သူေတြ အကုန္ "ဆန္၊ စပါး"
ဝိုင္းစားၾကတာ ။

-သူတစ္ပါးတို႔ကို ဆန္စပါး ေပးစားျပီး
-သူ ကိုယ္တိုင္က "ေကာက္ရိုး"ဘဲ စားတယ္ ။

ေအး အလုပ္ သိပ္လုပ္ျပီးေတာ႔-
"ေကာင္းတာ ငါခ်ည္းစားမယ္"ဆိုတဲ႔ စိတ္ဓာတ္ မေမြးၾကနဲ႔ ။

ရုန္းလို႔ ကုန္းလို႔ လုပ္ရတဲ႔-
"သူတစ္ပါးအတြက္"ဆိုတဲ႔
"သူတစ္ပါး ဦးစားေပး စိတ္ဓာတ္"ကို အားလံုးေမြးၾက။

သူတစ္ပါး ေပးကမ္းျပီးေတာ႔မွ
ပိုတာ လွ်ံတာေလး ကိုယ္ "စား"
ဒီလို စိတ္ကူးထား ။

"ႏြားထီး"လို ကုန္းရုန္းလုပ္ျပီး-
- တိုင္းျပည္ အတြက္
- သာသနာေတာ္ အတြက္
"သယ္ပိုးလိုတဲ႔ စိတ္ဓာတ္"ေတြ ေမြးၾကဖို႔ လိုမယ္ ။

ေနာက္တစ္ခါ -
"ဂါဝီ"ေပါ႔ေလ၊ "ႏြားမ"။
"ႏြားမ"ေတြ "ႏို႔ရည္"ေတြ တဒီးဒီး ယိုစီးက်တယ္။

မင္းတို႔ ငါတို႔ ဝိုင္း ေသာက္တာ
သူ႔သား ႏြားေလးေတာင္
ေကာင္းေကာင္း မေသာက္လိုက္ရဘူး ။

အဲဒီေတာ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္လို႔
ေပၚလာတဲ႔ အက်ဳိးစီးပြား -

တို႔ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ႐ွိၿပီလည္း လုပ္ေနတာ ။
"ေရ","ေဆး","တကၠသိုလ္","တျခား ပရဟိတ"ေတြ,
"စကၡဳဒါန ေဆးရံု"ေတြ,
နည္းနည္းေနာေနာ ပိုက္ဆံေတြ မဟုတ္ဘူး ။

ေလာကႀကီး ကို-
"အသက္မဲ႔ အရာဝတၳဳ"ေတြက
ေက်းဇူးျပဳေနတာ အားလံုး အသိဘဲ။

-အသက္ မဲ႔ေသာ
-စိတ္ဝိဉာဏ္ မ႐ွိေသာ
အရာဝတၳဳေတြ ေလာကကို ေက်းဇူးျပဳရင္

Graduated ျဖစ္ေနတဲ႔ -
-သိတတ္တဲ႔
-စိတ္ဝိဉာဏ္ ႐ွိေနတဲ႔ -
မင္းတို႔တစ္ေတြ
ေလာကႀကီးကို ေက်းဇူးျပဳၾကရမယ္။

အဲေတာ႔-
တို႔႔က ဘာလုပ္ဖို႔လည္း ဆိုေတာ႔
- စာေတြ သင္ၾကတာ
- ဘြဲ႔ေတြ Degree ေတြ ယူၾကတာ-

ဘာလုပ္ဖို႔လဲ?

"ေလာကႀကီးကို ေက်းဇူးျပဳဖို႔"။

-အဲဒီ အဓိ႒ာန္ကို စြဲစြဲျမဲျမဲ မွတ္ျပီးေတာ႔
-ဒီ ဘြဲ႔ ဒီဂရီေတြကို အေျခခံထားျပီးေတာ႔,

ကမ ၻာေလာကႀကီးထဲမွာ ဆက္လက္၍ သင္ၾကား-
"ကမ ၻာ တစ္ဝွမ္းလံုးကို ေက်းဇူးျပဳတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္"ေတြ
ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေအာင္ အားလံုး ႀကိဳးစားၾကရမယ္ ။

"Gifted men achieve time and work
as their opportunity."

"လူစြမ္းေကာင္း"ဆိုလို႔႐ွိရင္ "အခြင့္အေရး"က-
- လစာ လည္း မေတာင္းဘူး။
- ရိကၡာ လည္း မေတာင္းဘူး။
- ေနရာ ရာထူး လည္း မေတာင္းဘူး။

သူက-
- အခ်ိန္ မ်ားမ်ား ယူမယ္။
- အလုပ္ မ်ားမ်ား လုပ္မယ္။
"လူစြမ္းေကာင္း"က အဲဒါဘဲ။

တို႔ "ႏွစ္(၈၀) လံုးလံုး"လုပ္ခဲ႔တာဘဲ။
ေနာက္လည္း လုပ္ဦးမွာဘဲ။

ၾကားျဖတ္ျပီး ရယ္စရာေလးေတာင္ ေျပာခ်င္တယ္။

"နတ္ျပည္ (၆)ထပ္"မွာ
"အေပၚဆံုးနတ္"က ဘာလဲ?
"ပရနိမၼိတ၀ႆ၀တီ"။

ေအး-
မင္းတို႔က "ပရနိမၼိတ၀ႆ၀တီ နတ္"ေတြ။

"ပရနိမၼိတ"ဆိုတဲ႔ စာလံုးက
အနက္ထင္ရဲ႕လား?။

"သူတစ္ပါး ဖန္ဆင္းတဲ႔ ဘံု"
တက္ေနတဲ႔ ေကာင္ေတြ။

ငါ ကေတာ႔-
မင္းတို႔ေအာက္က "နိမၼာနရတိ"
ေလာက္ပဲ "နတ္ျပည္"ေရာက္ရင္ ငါ ေရာက္မယ္။

(ဆရာေတာ္ႀကီးမွ ၿပံဳးရယ္လ်က္)

စဥ္းစဥ္းစားစား မင္းတို႔ အလုပ္လုပ္ၾက။

"နိမၼာနရတိ နတ္ျပည္"ဆိုတာ
ကိုယ္႔ဘံု,ကိုယ္႔ဘာသာ ဖန္ဆင္းျပီး
ေနရတာ ေပ်ာ္တာ ငါဘဲ။

မင္းတို႔တေတြက
သူမ်ား ဖန္ဆင္းျပီးသား ဘံုေပၚ တက္ျပီး
ဒူးႏွံ႕ေနၾကတာ။

(ဆရာေတာ္ႀကီးမွ ၿပံဳးရယ္လ်က္)

တပည့္ေတြ
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေတြး
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ႀကံဖို႔ လိုတယ္။

ငါ "အာသီဝိေသာပမ-သုတၱန္"က်က္ေနေတာ႔
"ဒဟတ္ပင္"ေအာက္မွာ စာျပန္ေနတာကို
"အနီးစခန္းဆရာေတာ္ႀကီး"က
လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ၾကားတယ္။

ၾကားေတာ့ အနားမကပ္ဘူး။
အေဝးကေန ေခ်ာင္းျပီး နားေထာင္တယ္။
ငါ ႐ြတ္ဖတ္ စာျပန္ေနတာေလး ဆံုးေတာ႔ မွ
အနား ေပၚလာတယ္ ။
ၿပံဳးစိစိနဲ႔ "ဆရာေတာ္"က။

" ကိုယ္႔လူ
မင္း ႐ြတ္ေနတဲ႔ စာေတြ နားေထာင္ျပီးေတာ႔
ငါ ၾကက္သီးေတာင္ ထ တယ္။

အာသီဝိေသာပမ- သုတ္၊
တိပိဋက ဆရာေတာ္မွ က်က္ ေဟာတဲ႔ သုတ္ ။
မင္းက က်က္တယ္။
ငါျဖင္႔ ၾကက္သီးေတာင္ ထ တယ္"

လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ေျပာသြားတယ္ ။

အထည္ ႀကီးႀကီး ကိုင္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ဟာ
ေလာကမွာ ႀကီးက်ယ္တယ္ ကြာ။

အဲဒါေၾကာင္႔-
ေသးေသးႏုပ္ႏုပ္ မလုပ္ၾကနဲ႔။

"ေသးသိမ္ေသာ အေတြးအေခၚေတြ
မေတြးရဘူး"ဆိုတာ-တို႔ အဓိ႒ာန္မွာ ပါတယ္မို႔လား။

ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေတြး
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ႀကံ
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ျဖစ္လိမ္႔ မယ္။

ေသးသိမ္ တဲ႔ အေတြးအေခၚနဲ႔ ေတြးရင္ေတာ႔
"(၂)ပဲ (၁) ျပား" ၾကားထဲ ေရာက္သြားမွာဘဲ ။

အဲ႔ဒီေတာ႔ Gifted men ေတြက
ရထားတဲ႔ အခ်ိန္ရယ္
ရထားတဲ႔ အလုပ္ရယ္ ကို
ဘာ လုပ္လိုက္လဲ?။

They created them to be great and grand.

အားလံုး ဘဝ
- သင္ထားတဲ႔ ဘာသာရပ္ မ်ားနဲ႔
- ႀကီးက်ယ္တဲ႔ စိတ္ဓာတ္ ေတြကို ေမြးျပီးေတာ႔

~ မိမိတို႔ရဲ႕ ဘဝကိုလည္း
great and grand ျဖစ္ေအာင္

~ မိမိတို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုလည္း
great and grand ျဖစ္ေအာင္

~ မိမိတို႔ သာသနာေတာ္ကိုလည္း
great and grand ျဖစ္ေအာင္

"အားလံုး ဖန္ဆင္းႏိုင္ၾကပါေစ"ဆိုတာကို
တို႔ တိုက္တြန္းတယ္ ။

နိဂံုးခ်ဳပ္က ဘာေျပာမလဲ ဆိုရင္-
ရထားတဲ႔ ဘြဲ႔ေလးေတြ Degree ေလးေတြ ကို
အလြဲ သံုးစား မလုပ္ၾကနဲ႔ ။

ိတို႔ ဗုဒၶဘာသာ လမ္းေၾကာင္းႀကီးဟာ
"သာသနာ အဆန္လမ္း" ကြ။

"အဆန္လမ္း"က "ဆန္တက္"ရတာေတာ႔
"ခက္တယ္"ေနာ္။
"ဧရာဝတီ"ကို ေရဆန္ေလွာ္ၾကည့္ ခက္တယ္မို႔လား?။

"ေလ"က ဆန္ေနရင္ ပိုေတာင္ ခက္ေသး။

သံသရာ အဆန္လမ္းဟာ-
-သိပ္ သိမ္ေမြ႔တယ္။
-ဂမီ ၻရ- သိပ္ နက္တယ္။
-သိပ္ျပီးေတာ႔ ျမင္ဖို႔ ခက္တယ္။
-အႏုျမဴေလာက္ ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔တယ္။

အဲဒီေလာက္ ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔ ခက္ခဲတဲ႔ "အဆန္လမ္း"ကို-
- လူအ- ေတြ မႀကိဳက္ၾကဘူး။
- လူပ်င္း လူအ ေတြ အဆန္လမ္း မႀကိဳက္ဘူး ။
- အေခ်ာင္သမား ပိုေတာင္ မႀကိဳက္ေသးတယ္ ။

အေခ်ာင္သမားက ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ။
ေမ်ာ ခ်ခ်င္တာ မို႔လား။

မင္းတို႔ ေမ်ာခ်ဖို႔ စိတ္ကူးထားသလား။

ေအး…
ေမ်ာသြားျပီး ျမဳပ္ကုန္မယ္။

အဲဒီေတာ႔ အဆန္လမ္း ဆိုတာ ခက္တယ္ ။
တို႔မ်ား ဆန္တက္လာတာ ႏွစ္(၈၀)။

ဒီကေန႔အေတာ္အတန္ ေရာက္သြားျပီ။
ေရဆန္ ေလဆန္မွာ ေျခကန္တက္လာတာ။
ပင္ပန္းတယ္။

ဆန္ တက္ေတာ႔ ျမစ္ေၾကာင္းကို စဥ္းစားၾကည့္လို္က္။

ျမစ္ရဲ႕ အညာပိုင္း ေရာက္ေလေလ ေရတျဖည္းျဖည္း တိမ္သြားတယ္။
အဲဒါ နားလည္ဖို႔ ေကာင္းတာေပါ႔။

စုန္ သြားေလေလ ေရ နက္ေလ။
နက္ရင္ ျမဳပ္မယ္။
ေရတိမ္မွာ ေလွေမွာက္ေတာင္ မျမဳပ္ဘူး။

အဲ႔ဒါေၾကာင္႔-
သံသရာ အဆန္လမ္း ပင္ပန္းေပမယ္႔ ဆန္ၾကပါကြာ။

ေရတိမ္မွာ ဆိုလိုိ႔႐ွိရင္ ေအးေအးေဆးေဆး
လမ္းေတာင္ ေရထဲ ေလွ်ာက္လို႔ ရတယ္။

အဲဒါေၾကာင္႔ အဆန္လမ္း ပင္ပန္းေပမယ္႔
အားလံုးတပည့္ေတြ စိတ္ဝင္စားၾက ေစခ်င္တယ္။

အစုန္ လမ္းကေတာ႔ အေခ်ာင္သမားေတြ လမ္း။

ေမ်ာ မခ်နဲ႔ ။
အစုန္လမ္း ဆံုးရင္ ျမဳပ္မွာဘဲ။

သံသရာမွာ ဆန္မတက္ပဲ
ရထားတဲ႔ Degree ေလး အလြဲသံုးစား လုပ္ရင္
ျမဳပ္ကုန္မယ္။

အားလံုး အဆန္လမ္းကို ႀကိဳက္ႏိုင္ၾကပါေစ ။
ရထားတဲ႔ ဘြဲ႔ Degree ေလးေတြကို
အလြဲသံုးစား မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ။

သာသနာနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္က ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ေအာင္
ႀကိဳးစားၾကပါ လို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္ ။

ကမ ၻာသူ ကမ ၻာသား ေတြ
လြမ္း က်န္ခဲ႔ေအာင္ အလုပ္ လုပ္ၾကစမ္းပါ။

ကမ ၻာႀကီးက စိတ္ပ်က္ျပီးေတာ႔
"ဒီေကာင္ ဒီ ေျမႀကီးေပၚ မ႐ွိရင္ ေကာင္းတာဘဲ"-ဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ မျဖစ္ေစနဲ႔။

"ကမ ၻာႀကီး က လြမ္း က်န္ရစ္ေအာင္" လုပ္ၾကပါလို႔ တိုက္​တြန္​းခ်င္​ပါတယ္​။
------------------

သီတဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး (၈၀)ျပည့္ႏွစ္ ၾသဝါဒစကား

Credit: original uploader
#MgShweOo
Ngaoh

No comments:

Post a Comment