ဥမၼာဒႏၲီရဲ႕ဘဝဇာတ္ေႀကာင္း
================
အဝတ္သကၤန္းေတြကို ေပးလွဴေနျခင္းသည္ ႐ုပ္အဆင္းကို လွပတင့္တယ္ေအာင္ ေပးလွဴေနသည္မည္တယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေတာ္မူပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ထင္ရွားတဲ့သာဓကတစ္ခုကေတာ့ ဥပၸလဝဏ္ေထရီမရဲ႕ အေလာင္းအလ်ာျဖစ္တဲ့ ဥမၼာဒႏၲီအမ်ဳိးေကာင္းသမီးတစ္ဦးရဲ႕
အေၾကာင္း အရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သူမဟာ တစ္ခုေသာ အတိတ္ဘဝမွာ
အလြန္ ဆင္းရဲသူတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ဝတ္ပန္းပုဆုိးတစ္ထည္ ရရွိဖို႔ရန္အတြက္ (၃)ႏွစ္ကြၽန္ခံဖို႔ရန္ ခံဝန္ ခ်က္ျဖင့္ သူေဌးတစ္ဦးထံမွာ သြားေရာက္ကာ ကြၽန္ခံရပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္ ဒီအမ်ဳိးေကာင္းသမီးရဲ႕ ဝတၱရားေက်ျပြန္မႈေၾကာင့္ (၃)ႏွစ္ မျပည့္မီမွာပဲ သူေဌးက ေက်နပ္သျဖင့္ တစ္ခဲနက္ ထူထပ္တဲ့ ဝတ္ပန္းပုဆုိးႏွင့္ အတူတကြ အဝတ္ပုိကုိပါ ေဆာင္းၿပီး ေပးလုိက္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအေဖာ္ေတြႏွင့္ အတူ ျမစ္ဆိပ္တစ္ေနရာမွာ ေရသြားခ်ဳိးၾကတယ္။ ေရခ်ဳိးၿပီးပါက အလြန္ ဝတ္ခ်င္ေနသည့္ ဝတ္ပန္းပုဆုိးကုိ ဝတ္ရန္ဆုိတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ ေရသြားခ်ဳိးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ထုိအခ်ိန္အခါမွာ အဝတ္သကၤန္းျပတ္ေတာက္ေနတဲ့ သစ္ခက္သစ္ရြက္ တုိ႔ကုိ ဝတ္ဆင္လာတဲ့ ကႆပဘုရားရွင္ရဲ႕ တပည့္သာဝက ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးကုိ ေတြ႕ျမင္လုိက္ရတဲ့အခါ မိမိရရွိထားတဲ့ ဝတ္ပန္းပုဆုိးကုိ ထက္ဝက္ ပုိင္းကာ လွဴဒါန္းမယ္ဆုိတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ျဖင့္ ေရထဲမွ တက္ကာ အဝတ္အစား လဲၿပီး ဝတ္ပန္းပုဆုိးကုိ ထက္ဝက္ပုိင္းကာ လွဴဒါန္းလိုက္ပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္က သူလွဴဒါန္းလုိက္တဲ့ အဝတ္ပုဆိုးကုိ သင့္တင့္တဲ့ တစ္ေနရာ သုိ႔ သြားေရာက္ကာ ဝတ္ဆင္ၿပီး ၾကြလာေတာ္မူပါတယ္။
ထုိရဟန္းေတာ္ကုိ ၾကည့္ၿပီး အလြန္ ပီတိေတြ ျဖစ္သြားတယ္။ ေရွးယခင္ အဝတ္မရွိစဥ္က ထုိရဟန္းေတာ္မွာ ၾကည့္႐ႈလုိ႔ မတင့္တယ္ေသာ္လည္း အဝတ္သကၤန္းကုိ ဆင္ျမန္းၿပီးတဲ့အခါ အလြန္တင့္တယ္သြားတာကုိ ၾကည့္ၿပီး အလြန္ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္သြားတဲ့အတြက္ က်န္ေနတဲ့ အဝတ္ပုိင္းကိုပါ ထပ္ဆင့္ၿပီး
လွဴဒါန္း ပူေဇာ္လုိက္ပါတယ္။
ထုိရဟန္းေတာ္ကလည္း သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ တစ္ေနရာကုိ သြားၿပီးေတာ့ သစ္ခက္သစ္ရြက္အားလံုးကုိ စြန္႔ပယ္ကာ အဝတ္ပုိင္း တစ္ခုကုိ သင္းပုိင္အျဖစ္ ဝတ္ဆင္ကာ အဝတ္ပုိင္းတစ္ခုကို ကုိယ္ဝတ္သကၤန္း အျဖစ္ ဝတ္ဆင္ကာ ထြက္ခြာလာခဲ့ပါတယ္။
ထိုအခ်ိန္အခါမွာ ထုိရဟန္းေတာ္ရဲ႕ သႏၲာန္မွာ ဝတ္ပန္းပုဆိုးအဝတ္ရဲ႕ အေရာင္အဆင္းေၾကာင့္ တက္သစ္စ ေနလုလင္ကဲ့သုိ႔ တစ္ကုိယ္လံုးမွာ အသားေရာင္ႏွင့္ သကၤန္းေရာင္ဟာ တစ္ေရာင္တည္း ျဖစ္သြားတယ္။ ထို အမ်ဳိးသမီးက ထုိရဟန္းေတာ္ကုိ ယခုလုိ ဖူးေတြ႕လုိက္ရတဲ့အခါမွာ
ဝမ္းအသာႀကီးသာကာ အၾကည္ႏူးႀကီး ၾကည္ႏူးေနပါတယ္။
အဲဒီမွာ ဆုေတာင္းတယ္
'ဘဝႀကီးငယ္အသြယ္သြယ္မွာ က်င္လည္ခဲ့ရ မယ္ဆုိလွ်င္ အသာဆံုး အျမတ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္အဆင္းကုိ ေဆာင္ထား ႏုိင္တဲ့ အမ်ဳိးေကာင္းသမီး ျဖစ္ပါရေစ'
'သူ႕ကုိ ျမင္ရတဲ့အခါ ဘယ္ ေယာက္်ားမဆုိ မိမိရဲ႕ ပင္ကုိသေဘာထားအတုိင္း ရပ္တည္ေနဖို႔ရန္ မစြမ္းႏုိင္ ပါေစသား'
'သူ႕ထက္ သာလြန္တဲ့ ႐ုပ္အဆင္း လွပတင့္တယ္တဲ့ အျခားအမ်ဳိးသမီးဆုိတာ မရွိပါေစသား'လို႔ ဆုေတာင္း တယ္။
ခန္႔မွန္းၾကည့္ရတာကေတာ့ ဒီအမ်ဳိးေကာင္းသမီးကေလးဟာ
အဲဒီ ဘဝမွာ -- အလြန္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၿပီး ႐ုပ္အဆင္းကလည္း သိပ္လွပဟန္ မတူဘူး။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ႐ုပ္အဆင္းရဲ႕ မလွပမႈတုိ႔ေၾကာင့္ အျခားအျခားေသာ အမ်ဳိးသမီး အမ်ဳိးသားေတြႏွင့္ ဆက္ဆံရတဲ့အပုိင္းမွာ ဘဝကုိ နာၾကည္းခ်က္ ကေလးေတြက ရွိေနပံုရပါတယ္။
အမ်ဳိးသမီးအခ်င္းခ်င္း အဖက္မလုပ္ခ်င္တဲ့ သေဘာ, ပစၥည္းဂုဏ္ အလွဂုဏ္ေတြ ေမာက္ေနသူတုိ႔က ေမာက္ေမာက္မာမာ အေပၚစီးက ဆက္ဆံမႈကုိ အႀကိမ္မ်ားစြာ ခံေနရတဲ့ သေဘာကေလးေတြလည္း
ရွိေကာင္း ရွိပါလိမ့္မယ္။
အလွဴရွင္ျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးကေလးရဲ႕ သႏၲာန္မွာ --
၁။ ကုိယ္က်င့္သီလျဖဴစင္ျခင္း,
၂။ သံုးႏွစ္နီးပါး ကြၽန္ခံကာ တရားေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ရွာေဖြ
စုေဆာင္း ထားတဲ့ ဝတ္ပန္းပုဆိုးဆုိတဲ့
လွဴဖြယ္ဝတၴဳပစၥည္း ျဖစ္ျခင္း,
၃။ ေပးလွဴေနတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ ရာဂ, ေဒါသ, ေမာဟ, မာန္မာနစတဲ့ ကိေလသာတရားဆုိးတုိ႔ ဝင္ေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္မႈ မရွိသျဖင့္ ၾကည္ရႊင္ ဝမ္းေျမာက္ေနတဲ့ ပီတိေသာမနႆ ျပဓာန္းေနတဲ့ ကုသုိလ္စိတ္အစဥ္ ေတြသာ ျဖစ္ေနတဲ့ ၾကည္လင္ေသာ စိတ္ထား ရွိျခင္း,
၄။ ကံ-ကံ၏အက်ဳိးတရားကုိ သက္ဝင္ယုံၾကည္ေနတဲ့ သဒၶါတရား ရွိျခင္း ဆုိတဲ့ ---
ဒီအဂၤါ (၄)ခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စံုေနပါတယ္။
တစ္ဖန္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကႆပဘုရားရွင္၏ တပည့္သာဝကတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ သီလ ရွိတဲ့ အရွင္ေကာင္း အရွင္ျမတ္ ျဖစ္ေနျခင္းဆုိတဲ့ ဒီအဂၤါရပ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံု ေနျပန္တယ္။
အလွဴေပးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဘက္က အဂၤါေလးခ်က္, အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဘက္က အဂၤါတစ္ခ်က္၊ ေပါင္းလုိက္ေတာ့ အဂၤါငါးခ်က္ စုံညီေနတဲ့ အလွဴဒါနတစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္။
ထိုအမ်ဳိးေကာင္းသမီး ကေလးဟာ တစ္ခ်ိန္မွာ သိဝိတုိင္း အရိ႒ပုရၿမိဳ႕မွာ ကုေဋရွစ္ဆယ္ ႂကြယ္ဝ ခ်မ္းသာတဲ့ တိရိဋိဝစၧအမည္ရွိတဲ့ သူေဌးႀကီးရဲ႕ သမီးရတနာတစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့ ပါတယ။္ သူ႔ကို ဥမၼာဒႏၲီ ဆိုတဲ့ နာမည္ကို ေပးထားပါတယ။္
သျူပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ခဲ့တဲ့ ဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ကံေတြက အက်ဳိးေပးလာၿပီ ျဖစ္တယ္။ (၁၆)ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ ေရာက္လာတဲ့အခါ ႐ုပ္အဆင္းေတြက သိပ္ျပီးေတာ့ လွပတင့္တယ္ေနၿပီ၊
လူတို႔၏ ႐ုပ္အဆင္းကုိ လြန္သြားၿပီ၊
နတ္သမီး ကဲ့သုိ႔ ႐ုပ္အဆင္းက အလြန္ လွပတင့္တယ္ေနၿပီ၊
ဘယ္လုိပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ ၾကည့္႐ႈရသူတုိ႔ မ်က္စိမွာ အလြန္ၾကည့္လုိ႔ေကာင္းေနၿပီ၊ ျမင္ရသူတို႔ရဲ႕ စိတ္ကုိ ၾကည္လင္ေစတတ္တဲ့ ၾကည္ညဳိဖြယ္ဂုဏ္ကို ေဆာင္ထားႏုိင္တဲ့ ႐ုပ္အဆင္း- မ်ဳိးကလည္း ျဖစ္ေနျပန္ၿပီ၊ ခႏၶာကုိယ္အေနအထားကလည္း
အလြန္အခ်ဳိး- က်ၿပီး လြန္ျမတ္ေသာ
႐ုပ္အဆင္း လုံးရပ္သဏၭာန္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေနၿပီ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က --
'ဝတၳေေဒါ ဝဏၰေဒါ ေဟာတိ =
အဝတ္ သကၤန္းကုိ လွဴဒါန္းျခင္းသည္ ႐ုပ္အဆင္းကုိ လွဴဒါန္းသည္မည္တယ္'လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္း ျဖစ္တယ္။
ဒါကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ဆုေတာင္းႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ ကံဆိုတဲ့ တရားမင္းႀကီးက စီရင္ခ်က္ခ်ေပးလိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၏ အဘယ္အလႉကိုေပးလႉရမလဲ? စာအုပ္မွ………။
No comments:
Post a Comment