❄🐙 ေ႐ွးသံေဝဂ လကၤာႀကီးမ်ာ 🐙❄
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
⛳ဇာတိနိမိတ္ ေလာဘစိတ္ႏွင့္
⛳ပဋိသေႏၶ တည္ေနကာလ
⛳ရက္သတၱာက စ၍လီလီ
⛳ဝမ္းဝယ္မွီေသာ္ မပီမသ
⛳ေသြးသားက်၍ ခက္မငါးျဖာ
⛳ဦးေခါင္းရာႏွင့္ ေလးျဖာေျခလက္
⛳အဖုထြက္၍ ေန႔ရက္လကုန္
⛳အဂၤါစံု၍ အူတံုအရင္း
⛳သားအိမ္တြင္းဝယ္ နင္းကာျပည့္လ်က္
⛳အိုးဝယ္ႏွက္သို႔ အသက္လိႈင္လိႈင္
⛳မ႐ွဴ ႏိုင္ဘဲ ထိုင္ကာက်ံဳ႕က်ံဳ႕
⛳ဦးေခါင္းငံု၍ ပံု႔ပံု႔ေကြးေကြး
⛳ညႇစ္အေၾကးႏွင့္ ေရာေထြးဖက္စပ္
⛳အခ်င္းကပ္၍ အစပ္ဟူဟူ
⛳ရသာပူေၾကာင့္ လူျဖစ္ဖို႔အေရး
⛳အလြန္ေလး၍ အေသြးအသား
⛳ႏုထြားထြားလည္း ဆားႏွင့္ေရာကာ
⛳ခ်ဥ္ငန္ပါက ျပင္းစြာက်ိန္းစပ္
⛳သံပူကပ္သို႔ ဆတ္ဆန္တုန္နာ
⛳ဆင္းရဲစြာႏွင့္ မာတာအမိ
⛳ပက္လက္ဖိေသာ္ ကသိကေအာက္
⛳ျပား၍ေမွာက္၏ ေ႐ွ႕ေနာက္ဝဲယာ
⛳ကုန္းကြပါလည္း ၾကင္နာရြံ႕စိုး
⛳ဖိ၍မ်ိဳးသို႔ ေခြက်ိဳးမခိုင္
⛳မေအာ္ႏိုင္ပဲ သည္းစိုင္ပ်က္ေႂကြ
⛳စိစိေၾကသို႔ ခံေနရရ
⛳ဘဝဝတိုင္း ဂဗၻေသေယ်
⛳ဤသေႏၶသည္ သေခၤ် မ်ားစြာ
⛳သံသရာ၌ သူငါမဆံုး
⛳ေနရဦးအံ့ လံုးလံုးမကြၽတ္
⛳လူ႔နယ္ဝဋ္က မလြတ္သာေခ်
⛳ဇာတိေတြေၾကာင့္ ဘေဝဘဝ
⛳ျဖစ္ပ်က္ၾက၍ ဘာမ်ွမျမဲ
⛳လြန္ဆင္းရဲသည္ ေ႐ွာင္လြဲမရေခ်တကား
⛳ပဋိသေႏၶ တည္ေနေရြ႕ေရြ႕
⛳ဖြားခ်ိန္ေစ့ေသာ္ ေျပာင္း၍ေလဓာတ္
⛳ဝါေယာခတ္၍ ရဟတ္စၾကၤာ
⛳သြက္သြက္ခါသို႔ ခ်ာခ်စ္ရစ္ေခါက္
⛳ကြၽမ္းထိုးေမွာက္ေသာ္ ေအာက္ယူဇနာ
⛳ေခ်ာက္ႀကီးစြာ၌ ကိုင္ကာထိုးခ်
⛳ပမာဏသို႔ ဒုကၡျပင္းစြာ
⛳ဖြားျပန္လာေသာ္ ထိုကာလ
⛳ေၾကာင္းျခင္းတကို ႁမြတ္ဟထုတ္ကာ
⛳မေျပာသာပဲ ေနဝါေရာင္ယွက္
⛳ခ်မ္းပူဖက္၍ ပရြက္ျခပိုး
⛳ျခင္မွတ္ထိုးသည္ ဝိုးတိုးဝါးတား
⛳မိမယ္အားကို စကားသံခ်ိဳ
⛳ဘယ္၍ကိုယ္ဟု မဆိုႏိုင္ဘဲ
⛳တအဲအဲႏွင့္ သဲသဲေအာ္ကာ
⛳ငိုရံုသာတည့္ ပူဆာပါလ
⛳ဝမ္းေခါင္းလ်၌ အာဟာရငွါ
⛳မြတ္သိပ္႐ွာလည္း မာတာမိခင္
⛳ေက်းဇူး႐ွင္အား သိျမင္ေစေၾကာင္း
⛳ႏို႔ခ်ိဳေကာင္းကို မေတာင္းတတ္႐ွာ
⛳လူးလြန္႔ကာျဖင့္ ေနၾကာရက္လ
⛳ထိုင္ခါထလ်က္ ရြရြတြားတြား
⛳ေလးဘက္သြား၍ စကားပီသ
⛳ေရာက္ျပန္ကလည္း အနိစၥလကၡဏာ
⛳ဓမၼတာေၾကာင့္ ငယ္စြာပုပု
⛳ႏုႏုေသးေသး ဤကေလးကို
⛳ေကြၽးေမြးစိမ့္ငွါ ဆိုင္းလင့္ပါဟု
⛳မာတာပီတ မိဘႏွစ္ပါး
⛳ေဆြမ်ိဳးမ်ားပါ ေတာင္းပန္ပါလည္း
⛳တားကာမရ စာရင္းက်သည္
⛳ပုပုရြရြမို႔ မေနၾကရပါတကား
⛳ဒုဗၺလရြယ္ အားအင္ငယ္ေသာ္
⛳ကိုယ္ဝယ္မခ်ိ ဇရာဖိလ်ွင္
⛳ဗ်ာဒိမရဏ ႏွိပ္စက္ၾက၍
⛳ရသေျခာက္ပါး လွန္ပ်က္ျပား၏
⛳သြားက်ိဳးဆံျဖဴ နားပါအူလ်က္
⛳တိုင္းဆူေဝေဝ သားအေရလည္း
⛳မေျပမျပစ္ တြန္႔လိမ္ျဖစ္၍
⛳႐ိုးဆစ္ေငါေငါ ႐ူးေပါေပါႏွင့္
⛳အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း နံပါကိုင္းလ်က္
⛳နားထိုင္းတျဖာ ေနထိုင္ရာတြင္
⛳အစဥ္မထိုင္း ထင္တိုင္းမညီ
⛳မ်က္စိသီလ်က္ မပီမသ
⛳ခံတြင္းမွလည္း စီးက်တံေတြး
⛳ညစ္အေၾကးကို မေဆးသုတ္ႏိုင္
⛳စိတ္မခိုင္ပဲ အထိုင္အထ
⛳အႂကြအေစာင္း ဘယ္ညာေျပာင္းလဲ
⛳ေညာင္းေညာင္းတုန္တုန္သြားလာလုန္လည္း
⛳စံုစံုစိစိ လမ္းမသိပဲ
⛳သတိမရ ေမ့တတ္လွ၏
⛳ဓမၼကထာ ဘာဝနာကို
⛳ဆိုကာတြတ္တြတ္ သဒၵါၫြတ္၍
⛳ဖတ္ရြတ္ခ်င္ခ်င္ စိတ္ကထင္လည္း
⛳ဘယ္တြင္အစ ဘယ္မွာခ်ဟု
⛳ရြရြပိုင္ပိုင္ မဆိုႏိုင္ခဲ့
⛳ကိုယ္တိုင္ၫြတ္တြား ေက်ာင္းဘုရားကို
⛳သြားအံအေရာက္ ေတာင္ေဝွးေထာက္၍
⛳စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါ ႀကိဳးစား႐ွာလည္း
⛳မ်ားစြာဝန္ေလး ၾကာလ်ွင္ေငးလ်က္
⛳အေျပးလိုက္ခ်င္ လ်င္ျမန္ခ်င္လည္း
⛳ငယ္စဥ္ကလို ႐ုပ္မပ်ိဳ၍
⛳အိုအိုမင္းမင္း ဘယ္အခင္းမွ
⛳စာရင္းမဝင္ ရာမဝင္ပဲ
⛳ကိုယ္တြင္ေပါက္ဖြား သမီးသားကို
⛳ျခားနားေအာင္ပ မည္နာမလည္း
⛳ေခၚကအလြဲ အထင္ကြဲ၏။
⛳ဆင္းရဲလွစြာ သံသရာဝယ္
⛳ဇရာဘဝ အရြယ္က်တိုင္း
⛳ဒုကၡဖိစီး ေသခ်ိန္နီးက
⛳ရင့္သီးထိုထို ခႏၶာကိုယ္သည္
⛳အလို-အိုရေခ်ေသး၏ တကား။
⛳မရဏာကာလ ေသခ်ိန္က်၍
⛳ေသရေသာခါ ဝိညာဥ္ခြာေသာ္
⛳ဤခႏၶာ႐ုပ္ အေကာင္ပုပ္ကား
⛳စက္ဆုပ္ကုန္ၾက ရြံပါလွ၍
⛳ခဏမၾကာ လာလွည့္ပါဟု
⛳အသျပာေငြေၾကး ပံု၍ေပးလည္း
⛳တံေတြးကိုမ်ွ မ်ိဳမက်၍
⛳ေန႔ညအျမဲ လာခ်င္ခဲ၏။
⛳မဲမဲကြက္ကြက္ မ်က္တြင္းနက္လ်က္
⛳သံုးရက္မ်ွသာ ကာလၾကာေသာ္
⛳ကိုယ္မွာပြပြ ကိုင္းကာႂကြလ်က္
⛳မုခခံတြင္း အေရဆင္း၍
⛳မခ်ဥ္းဝံ့ေအာင္ ပုပ္နံ႔ေဟာင္၏။
⛳လူေကာင္တံုးလံုး ယင္ရံုးရံုးႏွင့္
⛳အသံုးမက် ဖိုးမရသည့္
⛳ေ႐ွးကေမတၱာ ခ်စ္လွပါ၍
⛳သူငါအစ ေပြ႕ခ်ီမ,လ်က္
⛳ကိုင္ၾကေစခ်င္ အေလာင္းစင္ကို
⛳တင္ရံုတမို႔ ေခၚလ်ွင္တံု႔၏။
⛳႐ႈံ႕႐ႈံ႕မဲ့မဲ့ ေနာက္သို႔လွည့္၍
⛳တကယ္ကိုပင္ ပ်ိဳ႕အပ္ခ်င္၏။
⛳ထို႔ျပင္တရက္ ေျမမသက္ဘဲ
⛳ပက္လက္သိပ္ကာ တဆိတ္ၾကာေသာ္
⛳ရြံစရာပြ ယိုကာက်လ်က္
⛳ရြရြတြားတြား ရက္႐ွည္ထားက
⛳ဖြားဖြားေငါက္ေငါက္ ထုတ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္
⛳ပိုးေလာက္ျဖဴးျဖဴး ကိုယ္လံုးျမဴး၍
⛳စူးစူးဝါးဝါး ကုန္ေအာင္စားၿပီး
⛳အသားမံသ ႐ွာမရေအာင္
⛳အ႐ိုးေပၚလ်က္ နံေစာညႇီညႇီ
⛳႐ိုးတြင္းဆီေရာက္ စို႔နံ႔ေပါက္၏
⛳ေၾကာက္လွန္စဖြယ္ ဦးခြံငယ္လည္း
⛳နက္က်ယ္ေဖာက္ထြင္း သြားဝင္းဝင္းႏွင့္
⛳မ်က္တြင္းေနရာ ေဟာင္းေလာင္းဟာလ်က္
⛳က်န္ကာ႐ိုးစု သံုးမျပဳသည္
⛳ကိုယ္ဟု မေခၚရေခ်တကား။
⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜
Mg Shwe Oo
Ngaoh
No comments:
Post a Comment